„Een meesterstrateeg, dat is Mark Rutte ten voeten uit”, zegt Jakko Gunst in de podcast Bellen met Den Haag. Als sterkste voorbeeld van strategisch denken noemt Jakko de benoeming van CDA’er Hugo de Jonge als minister, na het aftreden van VVD’er Bruno Bruins, tijdens de coronapandemie. „Het was een strategische zet om zo’n lastig en moeilijk dossier op een heel cruciaal moment richting het CDA te schuiven. De loopbaan van Rutte staat bol van dat soort keuzes.”
Rutte is niet alleen heel berekenend, maar ook aardig en joviaal. „Iemand die daar echt heel sterke staaltjes van kan vertellen, is Kees van der Staaij. Het kabinet-Rutte I telde 76 zetels. Rutte was daarom uit op de steun van de SGP. Hij heeft toen veel geïnvesteerd in de relatie met Kees van der Staaij, om zich te verzekeren van de steun van de SGP. Van der Staaij heeft daar later ook van gezegd dat er een moment komt dat je Mark zo aardig gaat vinden, dat je alleen al om die reden bijna geen nee kunt zeggen.”
In de podcast neemt Jakko Gunst de luisteraar mee in de loopbaan van Mark Rutte. Zijn verdiensten, zijn sterke kanten, maar ook het moment waarop hij –tijdens een debat over de affaire rond de ”functie elders’’ voor Pieter Omtzigt– als leugenaar werd weggezet. In de tv-toespraak van afgelopen zondag, waarin hij afscheid nam, ging hij in op de toeslagenaffaire en bood hij daar zijn excuses voor aan. Maar was het Rutte niet die als staatssecretaris de basis legde voor de toeslagenaffaire? Je hoort het in de podcast Bellen met Den Haag. Eén ding is voor Jakko wel zeker: „Bij het vertrek van Rutte, na veertien jaar, hoort een respectvolle afscheidsgroet: Adieu, Mark.”
