Aangemoedigd door de gestage stroom eieren die onze kippen in het voorjaar voortbrengen dacht ik: tijd om weer eens een cake bakken. Een fluitje van een cent voor veel thuisbakkers. Maar ik zie er eerlijk gezegd altijd een beetje tegenop. Het lijkt een eenvoudig baksel, maar er kan best veel misgaan. Vind ik.
Neem alleen al het opkloppen van de boter en de suiker. Zelfs als alle ingrediënten een halve dag op het aanrecht dezelfde temperatuur hebben staan aannemen is dat in mijn ervaring nog geen garantie dat er in de beslagkom na noest mixen een egale, zachtgele en luchtige massa ontstaat. Als die missie wel slaagt, hoop ik altijd maar dat het een voor een toevoegen van de eieren niet alsnog tot schiften leidt. Al is het ook geen ramp als dat gebeurt. Uiteindelijk levert zelfs een in sneue eilandjes en plasjes uiteenvallend beslag vaak nog best een eetbare cake op. Maar het kan beter: luchtiger, zachter, smeuïger.
Een methode die ik afkeek van de gepensioneerde banketbakker Cees Holtkamp: de eieren en de suiker boven kokend water opkloppen en daarna de gesmolten boter toevoegen. Schiften is bij deze aanpak uitgesloten. Het is wel ietsje bewerkelijker, of eigenlijk: het levert meer vuile vaat op. Maar dan heb je ook wat: een prachtig gerezen, fijne cake.
