Den D. ontkent dat hij de hand heeft gehad in de dood van zijn vrouw. In 2019 sprak de Haagse rechtbank hem vrij wegens gebrek aan bewijs. Het OM ging in hoger beroep. Eerder onderzoek door de Thaise politie is overgenomen door een coldcaseteam in Nederland, nadat de verdachte zich weer in zijn vaderland had gevestigd.

Een doodsoorzaak is nooit vastgesteld, maar dat is volgens het OM voor het bewijs niet nodig. Den D. zou het latere slachtoffer hebben mishandeld, hebben diverse getuigen verklaard. Er zijn foto’s gevonden waarop blauwe plekken op het lichaam van Sulaiman te zien zijn. Ten tijde van haar verdwijning had het paar een zoontje van 3 jaar.

Den D. zegt dat zijn echtgenote destijds tijdelijk naar Maleisië zou gaan, om zich te laten behandelen aan haar verslechterende psychische gesteldheid. Op de dag van haar verdwijning zou Den D. een ritje op de motor hebben gemaakt, met zijn zoontje. Bij hun terugkeer zou Sulaiman zijn vertrokken. Ongeveer een maand later reisde Den D. met zijn kind naar Spanje, naar zijn vader, en later naar Nederland.

Het laatste teken van leven gaf Sulaiman aan haar moeder, in twee telefoontjes waarin ze er volgens het OM blijk van geeft te vrezen voor haar leven en zegt dat ze met haar kind naar Maleisië wil komen.

De advocaat van Den D. wees op formele verzuimen aan de kant van justitie. Zo heeft het OM volgens haar niet op de juiste manier zijn bezwaren tegen het rechtbankvonnis kenbaar gemaakt. Daarmee heeft justitie het recht op vervolging verspeeld. Daarnaast is de zaak uitzonderlijk lang blijven liggen en heeft het OM niet alleen Den D. maar ook zijn zoon nodeloos in onzekerheid gelaten.

De raadsvrouw betoogde verder dat ieder bewijs tegen Den D. ontbreekt en dat hij moet worden vrijgesproken. Zij hekelde de rol van de media. Peter R. de Vries besteedde in 2012 aandacht aan de zaak in zijn misdaadprogramma. Vooral door zijn programma zouden getuigen zijn beïnvloed, ten nadele van Den D.