Hou vast aan het Bijbels uitgangspunt dat de seksuele identiteit van mensen wordt bepaald door het biologisch onderscheid dat bij de geboorte zichtbaar wordt. Dat is het standpunt wat de Ethische Commissie van de Zuidelijke Baptisten in de Verenigde Staten heeft gekozen in de praktische gids voor gemeenten bij gendervraagstukken.
Wat doe je als een bezoeker van een kerkdienst kenbaar maakt transseksueel te zijn? Hoe ga je om met iemand die geboren is als man maar die vanwege zijn nieuwe identiteit zich wil aansluiten bij de Bijbelstudiegroep voor vrouwen? En wat moet je als predikant met een catechisant die voortaan wenst te worden aangesproken met een naam en met persoonlijke voornaamwoorden die niet passen bij diens biologisch geslacht? De gids die deze week verscheen, is bedoeld om gemeenten praktische richtlijnen te geven vanwege „de genderverwarring”.
De Ethische Commissie van de Zuidelijke Baptisten, de grootste protestantse denominatie in de VS, is ervan overtuigd dat dit soort vragen in de toekomst zich ook in gemeenten van hun kerkverband zullen voordoen. Commissievoorzitter Brent Leatherwood schrijft: „Volgens een schatting is het aantal tieners dat zich identificeert als transgender in de VS verdubbeld.” Hij constateert dat bijna een derde van de jongeren kiest voor een identiteit die past binnen het lhbti-spectrum. „De tijd is al lang voorbij waarin we konden aannemen dat deze volledig aan ons voorbij zou gaan”, aldus Leatherwood.
Ontwerp
Met de titel van de gids, ”Gods goede ontwerp”, is het vertrekpunt van de samenstellers getypeerd. In de uitwerking van het theologisch kader zeggen ze overduidelijk dat de Schepper er welbewust voor heeft gekozen om twee seksen te maken: man en vrouw. Zij zijn verschillend geschapen om elkaar aan te vullen. „Daar moet de kerk aan vasthouden.”
Tegelijk wordt gepleit om met mededogen te handelen jegens mensen die worstelen met hun identiteit. Zij moeten zich welkom weten in de kerkelijke samenkomsten. „Hen bij de deur weren, past niet bij het christelijk uitgangspunt dat ieder mens in de kerk welkom is”, stelt Leatherwood. „Maar in de leer, in de verkondiging en in het pastoraat mag niets worden afgedaan van de Bijbelse uitgangspunten.” Die zullen „met mededogen” onder de aandacht van de bezoekers moeten worden gebracht.
Er zijn echter wel grenzen, volgens Leatherwood. „Een transgender die vasthoudt aan zijn nieuwe identiteit en die zich wil laten dopen, moet het sacrament worden geweigerd. Hij volhardt immers in de zonde.”
In de ongeveer twintig praktische situaties die in de gids worden beschreven, wordt ingegaan op kwesties als: wat als een transgender die voortaan als vrouw door het leven wil zich wenst aan te sluiten bij een Bijbelstudiegroep voor vrouwen? De gids stelt dat voorop staat dat andere kerkbezoekers zich veilig moeten voelen. Voor genoemde transgender is alleen plaats binnen een gemengde groep.
Steun ouders
Wanneer kinderen willen dat ze met de nieuwe naam die past bij de door hen gekozen identiteit wensen te worden aangesproken, dan moet de kerk daar niet in meegaan. Ouders die zich verzetten tegen de transgenderwens van hun kind, dienen voluit de steun van de kerk te krijgen. „Schipperen tussen ouders en kind is volstrekt af te keuren”, zegt Alex Ward, de eindredacteur van de gids. „Tegelijk moet de kerk het gesprek met het kind gaande houden. Het kind moet zich blijvend welkom voelen. Het is immers een schaap dat afdwaalt.”
Ouders die worstelen met de vraag hoever hun liefde moet gaan voor een volwassen kind dat een nieuwe identiteit koos, krijgen het advies duidelijk grenzen te stellen. „Maar dat hoeft niet iets af te doen van hun liefde voor hun kind.” Het contact behoeft niet te worden verbroken. „Juist niet”, zegt Ward. „Een christen is altijd uit op het behoud van een medemens. Dat zit in zijn dna, zeker als het om je eigen kind gaat.”