Nee, een recept voor de kerkelijke verdeeldheid zijn de samenkomsten van de zes predikanten –„zie het als een vriendengroep”– niet, benadrukt ds. J.M.D. de Heer (52). Maar toch, „als het op zo’n manier kan, in eensgezindheid, wie weet komen er in het land dan wel meer van zulke interkerkelijke groepen”. Het zestal bestaat naast ds. De Heer, predikant van de gereformeerde gemeente te Rotterdam-IJsselmonde, uit ds. D. Breure (Protestantse Kerk in Nederland), ds. J.M.J. Kieviet (Christelijke Gereformeerde Kerken), ds. M. van Reenen (Hersteld Hervormde Kerk), ds. A. Schultink (Gereformeerde Gemeenten in Nederland) en ds. A.J. van Wingerden (Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland).

Tijdens de bijeenkomsten bespreken de zes doorgaans een Bijbelgedeelte, vertelt ds. De Heer. In coronatijd gaf de groep een brochure uit: ”Als de Heere roept”. Die werd 49.000 keer gedrukt. De voorgangers raakten overtuigd dat ze elkaar „niet zomaar mochten loslaten”. Er volgde meer: een evangelisatiefolder en de brochure ”Aangaande mij en mijn huis” in de Week van het gezin in 2023.

En nu dus ”Het einde dichtbij?!”, een 34 pagina’s tellend epistel over de eindtijd, speciaal voor jongeren vanaf 12 jaar. Op verzoek van ds. Van Wingerden schreef deze keer in zijn plaats de oud gereformeerde ouderling P.A. Zevenbergen mee.

De brochure, die verscheen bij drukkerij AMV uit Lunteren, is bedoeld om bij het sluiten van het catechisatieseizoen uit te delen aan de kerkelijke jeugd, zo blijkt uit een brief die de predikanten aan kerkenraden verstuurden. Ook het Zeeuwse Calvijn College toonde belangstelling en verspreidt de brochure deze week onder al zijn leerlingen.

De wederkomst is dichterbij dan ooit, stelt de brochure. Waarom?

„Alleen de Heere weet de dag van de wederkomst. Wel zien we ontwikkelingen die elkaar versterken. Er zijn niet alleen rampen en oorlogen, maar het Evangelie wordt op heel veel plaatsen verspreid, er is –vooral in de westerse wereld– een toename van wetteloosheid, de liefde verkilt en er zijn dwalingen en polarisatie.

Die optelsom van kenmerken die de Heere Jezus noemde als tekenen van de eindtijd, brengt ons tot de overtuiging dat de klok sneller naar het einde tikt. Terwijl de reclamewereld ons toeroept: „Hier beneden is het wel”, wilden wij vanuit Gods Woord tegen onze jongeren zeggen: „Hier beneden is het niet”.”

Een van de hoofdstukken gaat kritisch in op zelfontplooiing en jezelf zijn. Geen eenvoudig thema. Waarom is dit belangrijk?

„Onze tijd en samenleving zetten het individu op een on-Bijbelse manier in het middelpunt. Het eigen ik wordt ongebreideld uitvergroot: waar ik mij goed bij voel, is bepalend voor hoe anderen mij moeten behandelen. Dat is zó tegen het onderwijs van Christus. Hij spreekt over zelfverloochening: dat doet pijn én geeft vreugde. Het individualisme vertelt jongeren dat ze uit zichzelf moeten halen wat erin zit. De Bijbel spreekt veel rijker.”

Oorlogen, liefdeloosheid, kerkverlating: er komen allerlei negatieve ontwikkelingen langs. Maakt u jongeren niet juist moedeloos?

„Dat kan. We denken dat we een realistisch beeld hebben geschetst, maar we laten ook zien dat de Bijbel een uitweg biedt in alle nood: de enige ware hoop in de Heere, door Christus. Tegenover die negatieve kanten staan steeds de positieve: er is veel ongerechtigheid, maar het Evangelie wordt ook verspreid. De liefde zal verkillen, maar het gaat ook over degenen die God liefhebben. In het hoofdstuk over de zorgelijke toestand van de kerk spreken we ook over de zending.”

Zelf schreef u een hoofdstuk over hemel en hel. Waarom koos u daarvoor?

„We hebben de opzet van de zes hoofdstukken samen vastgesteld en vervolgens de onderwerpen verdeeld. Dit onderwerp is dus een keuze van het zestal. Als je over de toekomst spreekt, spreek je ook over de eeuwige toekomst en dus over de twee wegen: hemel en hel. Mensen zonder God spreken binnenwereldlijk over de toekomst: pluk de dag. De meeste prikkels die op jongeren afkomen, richten zich helemaal op dit leven. De Bijbel geeft een onuitsprekelijk rijkere inhoud aan een leven met de Heere, én nu, én voor eeuwig. Daartegenover staat dat wie leeft volgens het recept ”Laat ons eten en drinken en vrolijk zijn”, voor eeuwig verloren gaat. Die levensernst moet aan het hart van de jongeren worden gelegd, want als de kerk het niet doet, wie dan wel?”

Kunnen we nog meer brochures verwachten?

„Mogelijk. Eerst waren we alleen met de coronabrochure bezig. Daarna bezonnen we ons op het staan in de eindtijd. Als we gezamenlijk op een nieuw onderwerp komen, zou er een nieuwe brochure kunnen verschijnen. We worden geen nieuwe uitgever, maar een nieuwe vraag is altijd welkom. Onze randvoorwaarde is dat we samenbindend willen schrijven en de kerken willen dienen.”