Dierenambulancechauffeur Hanneke kreeg deze melding toch echt doorgegeven. Ze vroeg zich af of ze in de maling werd genomen.

Dat was niet het geval, zo benadrukte de meldkamer van de Dierenbescherming. Het betrof daadwerkelijk een paard in nood. Een zeepaardje in dit geval.

Gezonde zeepaardjes spoelen niet zomaar aan, dus als je er een aantreft, gaat het vrijwel zeker om een verzwakt dier dat hulp nodig heeft. Een wandelaar trof tijdens een stormachtige dag zo’n diertje op het strand aan.

De vrouw twijfelde niet. Ze had gelukkig een plastic tasje in haar jaszak. Dat vulde ze met zeewater en zo voorzichtig als ze kon, liet ze het zeepaardje in het zakje met zoute inhoud glijden.

De melder haastte zich naar huis en belde daar de dierenambulance. Terwijl mensen in de meldkamer zochten naar een plek waar het zeepaardje terecht zou kunnen, vertrok de dierenambulance alvast richting de melder.

Overlevingskansen

Aangekomen bij de vrouw die had gebeld, kwam Hanneke er achter dat het zeepaardje inmiddels in een vaas met zeewater zat. „Voor de overlevingskansen van het zeepaardje is het een enorme plus dat er zeewater in de vaas zat”, vertelt Hanneke, die sinds kort rijdt op de dierenambulance.

Het kortsnuitzeepaardje is door de dierenambulance naar Diergaarde Blijdorp gebracht. Het dier verblijft nu tijdelijk in een aquarium in quarantaine. „Ik hoop echt dat hij genoeg aansterkt en op den duur weer vrijgelaten kan worden in de zee”, zegt Hanneke.

Hanneke rijdt op de dierenambulance.