Je moet iets gaan doen, maar het is moeilijk, en je wilt of durft het niet. Ah nee, dít niet. En dan kom je een mens tegen, op school of in het park of bij de supermarkt, die je iets laat zien of geeft wat je zelf niet zag of niet had. Daarmee kun je verder; soms besef je pas veel later de waarde van die persoon. Een eindje verderop wacht waarschijnlijk een klif of een ravijn, maar het zou kunnen dat je daar opnieuw de mentor treft die daar loopt te wandelen – of een andere (of een brug). Een mentor is een gids, misschien een ouder iemand die deze reis al eerder maakte. Het kan ook een jongere zijn. Of een boek. „De Mentor verschaft de hoofdpersoon precies datgene wat hij nodig heeft om de reis te aanvaarden en de eerste testen te ondergaan”, schrijft Mieke Bouma in ”Storytelling in 12 stappen. Op reis met de held” (2010).

Bouma –auteur, docent en coach– laat zien hoe de reis van de held in heel veel goed vertelde verhalen terug te zien is. Het is een verhaalstructuur, maar ook een theorie die kan helpen bij de persoonlijke ontwikkeling van mensen. De reis van de held is geen vlakke, rechte tijdlijn, maar rond, als een cirkel – zo om de zoveel tijd komt er een crisis langs, maar door de lessen die je eerder leerde word je op deze reis idealiter wijzer en wijzer.