Wandtegels uit met name de jaren dertig kunnen een glazuurlaag met uranium bevatten, meldt gezondheidsinstituut RIVM. Uranium is radioactief en mensen die bij de tegels in de buurt komen, kunnen iets meer aan ioniserende straling krijgen dan normaal. De dosis is echter klein en mensen staan al elke dag bloot aan straling uit bouwmaterialen, voedsel, de bodem en het heelal. Het RIVM raadt echter wel aan om bij het boren in of het verwijderen van zulke tegels voor de zekerheid zo min mogelijk stof in te ademen.
De tegels met het uranium zitten vooral in huizen gebouwd tussen 1900 en 1940. Het uranium is aan de glazuurlaag toegevoegd om de tegels kleur te geven „bijvoorbeeld de voor deze periode unieke oranjerode tinten”.
Paniek is nergens voor nodig, zo valt op te maken uit de woorden van het RIVM: „De extra stralingsdosis door het uranium in de tegels is zo laag dat deze niet weggehaald hoeven te worden. De dosis natuurlijke straling die een inwoner van Nederland gemiddeld per jaar oploopt, is ongeveer 1700 microsievert. Volgens dit onderzoek zou daar maximaal 6 procent bijkomen (minder dan 100 microsievert). Waarschijnlijk is dit in de praktijk nog lager. Het RIVM is voor dit onderzoek uitgegaan van ongunstige (worst-case) situaties. Bijvoorbeeld door aan te nemen dat men lang in de hal verblijft.”
Ook volgens de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) is er bar weinig aan de hand. „De ioniserende straling is namelijk maar iets hoger dan de straling die van nature in de leefomgeving voorkomt, en lager dan van nature in bijvoorbeeld bakstenen of beton zit.” De autoriteit vindt maatregelen helemaal niet nodig.
De organisatie vroeg het RIVM onderzoek te doen nadat een burger straling mat in de hal en het trappenhuis van zijn jarendertighuis. Daarin zijn keramische sierstrips verwerkt met de radioactieve stof.