Dankdag: Verwonderdag
Waarom dankdag houden?
De meesten van ons mogen volgende week woensdag dankdag vieren. Ja, vieren. Het is een feestdag. Zoals de Joodse feesten –Paasfeest, Pinksterfeest en Loofhuttenfeest– niet alleen een gééstelijke betekenis hadden, maar ook oogstfeesten waren.
Wij mogen in het bijzonder stilstaan bij Gods overvloedige zegeningen. Uit genade ontvangen. Want ondanks alle (grote) zorgen is er in ons land (nog steeds) voldoende voedsel. Méér dan voldoende. Ondanks de vele zorgen over landbouw, veeteelt en visserij mochten de akkers weer aardappels, tarwe en andere gewassen opleveren. De appelbomen waren beladen met appels en de koeien gaven met elkaar duizenden liters melk. God maakte opnieuw van weinig (heel) veel.
Het is het werk van de hemelse Vader die Zijn schepping onderhoudt. En de eeuwige Zoon heeft gedurende Zijn omwandeling op aarde getoond dat Hij hetzelfde doet als Zijn Vader (Johannes 5:17). Hij veranderde liters water in de beste wijn en maakte enkele broden en visjes tot een overvloed aan voedsel.
In beide gevallen was er eerst sprake van gemis. „Zij hebben geen wijn”, horen wij Maria tijdens de bruiloft in Kana belijden (Johannes 2:2). Zij komt met haar gemis tot Jezus. En in Johannes 6 lezen wij dat Filippus tot de teleurstellende conclusie komt dat er te weinig geld is om brood voor de duizenden mensen te kopen. Laat dat op dankdag een les zijn. Zonder de zegenende handen van de Heere hebben wij niets. Dan ontbreekt het ons aan alles. Opdat wij bidden: „Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden.”
De tweede les die de Heere ons leert, is dat Hij van weinig veel maakt. En dat nóg steeds doet. Augustinus merkt op dat mensen blind kunnen worden voor Gods hand in ons dagelijkse leven. Omdat het zo vanzelfsprekend is geworden. Laten wij eens luisteren naar de wijze kerkvader: „Als we afzien van de scheppingsorde waardoor het heelal wordt bestuurd, boezemen bepaalde werken van God de mensen geen ontzag in, tenzij het over wonderbaarlijke daden en woorden gaat. De schepping is wel vol wonderen, maar alles wat bewondering verdient, is door de regelmatige terugkeer onopvallend geworden. Laat maar eens een mens die onder de mensen heeft geleefd uit de doden opstaan en het wordt door allen als een goddelijk werk verkondigd. Elke dag worden er zovelen geboren die er nog niet waren, maar niemand verwondert zich erover. Christus veranderde water in wijn, een groot wonder. Maar wie anders bewerkt dit elk jaar in de wijnstok? Denkt u dat het een kleiner wonder is dat vocht uit de aarde wordt opgenomen en wordt omgezet tot zo’n struik, dat het door de ranken gaat, de bladeren ontvouwt, de zwellende trossen voortbrengt, de druiven doet groeien zolang ze nog niet rijp zijn, en die laat kleuren bij de rijping?”
Vaten vol water in één ogenblik veranderen in wijn: dat is een groot wonder. De vermenigvuldiging van brood en vis door de Zaligmaker eveneens. Maar als God dit in de gewone weg laat gebeuren, is het net zo goed een groot wonder. Als de akkers een veelvoud van het gezaaide opleveren, heeft dat dezelfde oorsprong. Hoe wonderlijk dat een kip een ei kan leggen en dat een bevrucht kippenei na 21 dagen een kuiken voortbrengt! En wat te denken van het ongeboren leven in de moederschoot, „als een borduursel gewrocht” (Psalm 139:15)? Het is Gods alomtegenwoordige kracht in al de facetten van het leven.
Laat dankdag een daarom ”verwonderdag” zijn. Verwonderd kijken wij omhoog naar Gods zegenende handen, die zich steeds weer uitbreiden over de akkers, over het vee, over de zee, over echtparen, over ziekenhuizen (HC Zondag 9).
Hoe onbevangen hebben psalmdichters hiervan getuigd en de Heere hierin de eer gegeven. „Als ik Uw hemel aanzie, het werk Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt: Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?” (Psalm 8:4-5).
De auteur is predikant van de gereformeerde gemeente in Dordrecht en bijzonder hoogleraar kerk, recht en samenleving (vanuit RMU) aan de TUA. Weerwoord gaat in op vragen die in deze tijd op christenen afkomen.
> rd.nl/weerwoord