„Rond 31 oktober zal er in veel kerkelijke gemeenten een Reformatieherdenking of een Hervormingsavond plaatsvinden. Tijdens zo’n herdenking wordt stilgestaan bij de gebeurtenissen tijdens de Reformatieperiode en wat die gebeurtenissen voor de kerk van toen hebben betekend. Toch wordt geregeld het nut van deze herdenkingen in twijfel getrokken. (…) Is het dan nog wel zinvol om stil te staan bij de Reformatie? Ik denk het wel, want er valt van deze Reformatieperiode veel te leren.

De Reformatie bepaalt ons allereerst bij de rijkdom van het Evangelie. (…) Als de kern van het Evangelie uit zicht raakt, komen allerlei andere dingen op de voorgrond te staan. Dat was toen. Dat is nu niet anders. Wat is het daarom nodig om telkens weer bij de kern en rijkdom van dat Evangelie bepaald te worden en onszelf de vraag te stellen of wij die rijkdom voor eigen hart en leven nog verstaan.

Vervolgens maakt de Reformatie ons de betekenis van de Bijbel duidelijk. Gods Woord is en blijft de enige norm van het geloof en het christelijk leven. De tijd voor de Reformatie heeft wel duidelijk gemaakt wat er gebeurt wanneer niet het Woord maar de kerkelijke traditie centraal komt te staan. Het maakt dat zondaren verstoken blijven van de Weg, de Waarheid en het Leven. Maar het maakt ook dat zij die geestelijk leven kennen, verdwalen en tot oneer van hun Heere beginnen te leven. Dat was toen. Dat is nu nog niet anders. (…)

De Reformatie wijst ons in de derde plaats op het belang van een heldere prediking. (…) Hoe gemakkelijk vervallen we in traditionele woorden, uitspraken en gezegdes. In theologische termen waar veel kerkgangers, laat staan mensen van buiten de kerk, niets van begrijpen. De Reformatie herinnert voorgangers en ambtsdragers om in prediking en pastoraat heldere en toegankelijke woorden te gebruiken. Woorden die jongeren en ouderen kunnen begrijpen. Maar ook om heldere taal te spreken als het gaat om de inhoud van hun boodschap.

De Reformatie wijst ons in de vierde plaats op de bewogenheid met zondaren. Als we zien op het leven en de ijver van de reformatoren om mensen met het Evangelie in aanraking te brengen, worden we stil. Alle brieven, preken, gesprekken en reizen stonden in het teken van de verkondiging van het Evangelie. (…)

Dat brengt mij bij het laatste en belangrijkste wat we van de Reformatie kunnen leren. De enige grond voor onze zaligheid. In één Naam samengevat: Christus. Voor de kerk van de Reformatie werd alles teruggevoerd op Hem en de verzoening door Hem. Alleen het werk door Hem volbracht is genoeg tot Gods eer en onze zaligheid. In en door Hem schenkt God ons, zondaren, Zijn genade. Dat woord ”genade” hebben de reformatoren leren spellen.”

Ds. B.D. Bouman schrijft in Zicht op de kerk (uitgave Hersteld Hervormde Kerk) over het belang van Reformatieherdenkingen.