Dat is twee tot drie keer zo veel als de bouw zelf kostte. En alsof dit nog niet erg genoeg is, concluderen de onderzoekers ook dat het publieke belang van Amare is verwaarloosd. Daarnaast zijn er onvoldoende centen voor een bij het complex passende programmering.

Vrijdag verscheen het rapport van een enquêtecommissie van de Haagse raad. De commissie deed onderzoek naar de moeizame ontwikkeling van het gebouw in het centrum van de hofstad.
Volgens de commissie heeft Den Haag „door contractuele verplichtingen vrijwel geen ruimte om deze toekomstige uitgaven niet te doen.” Ook eist de Belastingdienst een nabetaling op.
Amare werd in 2021 in gebruik genomen. Het is de thuisbasis van onder meer het Residentie Orkest, het Nederlands Dans Theater en het Koninklijk Conservatorium.
De ontwikkeling ervan was een moeizaam proces. Meerdere plannen werden ontwikkeld en daarna teruggedraaid, het duurde ongeveer vijftien jaar voor de bouw überhaupt begon. Daarom besloot de raad tot een soort parlementaire enquête, de eerste in de Haagse geschiedenis.
Volgens het rapport heeft Den Haag niet goed nagedacht wat de samenleving überhaupt heeft aan Amare, „het publiek belang is verwaarloosd.” De burgemeester en wethouders, de ambtenaren en de gemeenteraad dachten meer aan het gebouw zelf, dan aan de artiesten en de bezoekers die er gebruik van zouden maken.
„Het resultaat is dat er een duur gebouw staat van hoge kwaliteit, onder meer met een concertzaal met akoestiek van wereldklasse, maar dat er geen budget is voorzien om een programmering te verzorgen die bij een dergelijk cultuurgebouw past.”
Verbetering van het aanbod kan tientallen miljoenen euro’s kosten, en misschien wel meer dan 100 miljoen, afhankelijk van de keuzes van de gemeenteraad.
De commissie concludeert dat de kosten niet realistisch zijn ingeschat, het eindrapport spreekt van „wensdenken”. De gemeente wilde tijdens de ontwikkeling dat de kosten omlaag zouden gaan, maar de eisen werden daar niet op aangepast. Een plan uit 2013 was 32,4 procent goedkoper dan een plan uit 2009, maar de oppervlakte van het gebouw nam met 6,3 procent toe, noemt de enquête als voorbeeld.
De gemeente keek volgens het verslag ook niet of politieke keuzes wel haalbaar of wenselijk waren. „Beslissingen worden uitgevoerd omdat de wethouder het wil, ook wanneer er onvoldoende argumentatie voor is. Ambtenaren kregen en namen geen ruimte om tegengeluid te geven.” Verder is de gemeenteraad niet volledig geïnformeerd „en op aspecten misleid.”
Haagse politici zijn niet mals in hun reacties. „Deze bizar hoge bedragen zijn het gevolg van elitaire partijen en wethouders die Amare als hun speeltje zagen en er alles aan gedaan hebben om dit prestigeobject er koste wat het kost doorheen te drukken”, stelt oud-wethouder Richard de Mos van Hart voor Den Haag. De Partij voor de Dieren spreekt van „een aaneenschakeling van list, bedrog en incompetentie.”