Als je aan Paulien de Groot (20) vraagt welke boeken er op haar verlanglijstje staan, kan ze zo tientallen titels opnoemen. De twintigjarige geneeskundestudente uit Krimpen aan den IJssel is dol op lezen. „Een goed boek maakt je wereld groter en het kan je zomaar een les voor je verdere leven meegeven.”
Voor „zoetsappige romannetjes” loopt Paulien niet warm. „Die boeken hebben geen moraal. Veel liever lees ik rauwe, eerlijke verhalen.” Maar als de studente eenmaal begonnen is in een boek, leest ze het tot de laatste bladzijde. „Ook als het zoetsappig of saai is.”
Noem eens een boek dat je met moeite uitlas?
„Een poos geleden begon ik in ”De dood van een non” van Maria Rosseels. Het is een literaire roman. Die vond ik taai. Het boek is heel dik en ik kwam er gewoon niet doorheen. Doordat ik het maar af en toe pakte, vergat ik ook steeds waar het verhaal over ging.”
Komen er vaker literaire boeken langs?
„Vooral op de middelbare school voor het vak Nederlands. De verhalen uit de middeleeuwen waren aan mij niet besteed. Maar met de meeste boeken had ik geen moeite, al wordt lezen toch minder leuk op het moment dat het verplicht is. Gelukkig stonden er genoeg titels op de lijst om uit te kiezen. Voor mijn eindpresentatie koos ik het boek ”Danseres zonder benen” van Clara Asscher-Pinkhof. Omdat het voor een presentatie was, ga je je bewust verdiepen in de bedoeling van de schrijfster met het boek en ga je nadenken over de diepere laag. Heel interessant. ”
Welk genre lees je het liefst?
„De laatste tijd lees ik meer theologische boeken, maar Bijbels-historische romans vind ik ook heel fijn. De perfecte balans tussen een geschiedenis uit de Bijbel en een aantrekkelijke verhaallijn. Ze lezen makkelijker dan een theologisch boek, waar ik echt de tijd voor neem.”
Las je als kind al graag? Welke boeken koos je toen uit?
„Vroeger las ik graag en veel. Elke week gingen we op de fiets naar de bibliotheek. Dat was echt een uitje. Dan haalde ik acht boeken en die las ik dan in een week uit. Op de basisschool las ik het meest en in de eerste jaren van mijn middelbareschooltijd ook nog wel. Maar op een gegeven moment kreeg ik er minder tijd voor en las ik bijna niet meer. Af en toe een tijdschrift dat op de keukentafel lag.
Eigenlijk ben ik het laatste jaar pas weer meer gaan lezen. Ik geniet er echt van. Je moet er gewoon tijd voor maken. Het liefst wil ik een boek in één keer uit hebben. Maar als je geen uren de tijd hebt, kun ook voor een kwartier of voor een halfuur een boek pakken.
Op de basisschool las ik vooral series die iedereen bij de bibliotheek leende. Bijvoorbeeld die over De Vijf, Dik Trom of Pietje Bell. Ook de boeken van Hans Mijnders waren geweldig.
En toen ik weer wat ouder was, vond ik thrillers fantastisch. Bijvoorbeeld die van Joel C. Rosenberg. Maar vooral medische thrillers las ik graag, omdat ik de zorg in wilde. Spanning vind ik een belangrijk onderdeel van een boek. Zoetsappige romannetjes zijn aan mij niet besteed.”
Waarom niet?
„Die boeken hebben geen diepere inhoud en kunnen mijn aandacht minder goed vasthouden. Een boek over een rauw onderwerp doet me veel meer. Dan hoef ik geen moeite te doen om mijn aandacht erbij te houden.
Voor mij is een boek waardevol als het je een inzicht geeft dat je niet snel meer vergeet en het je na het lezen tot het besef brengt: zo kun je ook naar een bepaalde situatie kijken.”
Welke goede herinnering heb je aan lezen?
„Toen ik op de basisschool zat, smokkelde ik ’s avonds weleens boeken mee naar boven. Ik kan me geen specifiek boek meer herinneren, maar als ik er een had waarvan ik graag wilde weten hoe het afliep, las ik op ieder moment en op iedere plek waar het mogelijk was. Als ik dan in bed lag te lezen en ik hoorde iemand de trap op komen, knipte ik snel mijn bedlampje uit. Een geluid dat mijn moeder natuurlijk ook hoorde. Maar mijn moeder leest zelf ook graag en veel, dus ze begreep me wel.”
Je vertelt dat je meer theologische boeken bent gaan lezen. Hoe pak je dat aan?
„Als ik een theologisch boek lees, zorg ik dat ik in een rustige omgeving zit. Zondag is de dag dat ik de meeste tijd heb om een boek te pakken. En als ik in een roman bezig ben, zit ik gezellig in de woonkamer. Maar met een theologisch boek trek ik me vaak terug in mijn slaapkamer, omdat ik in de woonkamer toch sneller afgeleid ben.
Tijdens het lezen onderstreep ik soms passages die me aanspreken of die ik niet wil vergeten. Eigenlijk vind ik het jammer om veel te schrijven of te strepen in een boek, maar vooral nu ik met een groepje van studentenvereniging Vox Viva een boek aan het lezen ben, vind ik onderstrepen toch wel erg handig. Een belangrijke zin valt direct op en je krijgt daardoor wat meer overzicht. Je kunt in één oogopslag zien waar de tekst ongeveer over gaat.
Het groepje van de studentenvereniging bestaat uit vijf à zes mensen. We kiezen een boek uit dat we gaan behandelen en voordat we elkaar ontmoeten spreken we af welke passage we gaan lezen. Een groepslid bereidt van tevoren een aantal vragen voor waarover we met elkaar in gesprek gaan. Ik vind dat echt heel waardevol. Er ontstaan hele mooie gesprekken en de afspraak die je met elkaar hebt, is een stimulans om het boek ook daadwerkelijk te lezen. Want als je niet weet waar het die avond over gaat, zit je met een mond vol tanden.”
Welke titels liggen nog op je te wachten?
„Mijn broertje wilde een boek weggooien. ”De pestdagen” van Barbara Büchner. Toen dacht ik: dat doen we niet. Boeken weggooien kan ik echt niet.” Lachend: „Als je boeken weggooit, heb je echt geen gevoel voor boeken. Dus ik heb het boek gered. Het lijkt me een luguber verhaal. Als ik de achterkant van het boek lees, moet ik aan de coronapandemie denken.
En op mijn kamer ligt nog een hele stapel boeken die ik wil lezen. Ik heb dit jaar belijdenis gedaan en kreeg toen een heleboel boeken. En ik ben snel te verleiden tot het kopen van een boek als ik er een in de winkel zie dat mijn aandacht trekt. Maar ik ben er nog niet aan toegekomen om die hele stapel te door te werken.
”De vliegeraar” van Khaled Hosseini wil ik nog lezen. Verder heb ik een serie van Lynn Austin over Hizkia. En ”De verborgen meisjes van Kabul” van Jenny Nordberg heb ik ook nog staan. Vaak lees ik meerdere boeken naast elkaar. Dus ik denk dat ik in de vakantie ook begin in ”Levenswijs” van ds. A.T. Vergunst.”
Nieuw of tweedehands?
„Tweedehands. Ik ben maar een arme student. In kringloopwinkels of op marktjes vind ik vaak weer allerlei nieuwe boeken. Je weet maar nooit wat er uit die bananendozen onder de boekenkraam tevoorschijn komt. Ik ben wel kritisch op het uiterlijk van een boek. Ook tweedehandsboeken moeten er netjes uitzien, wil ik mijn boekenkast toonbaar houden.
Ik deel de boekenkast met mijn broertje, maar momenteel zijn mijn boeken in de meerderheid. Als er een moment komt dat ik echt een opslagcrisis heb, stap ik misschien over op een e-reader. Maar ik vind het veel fijner om een echt boek in handen te hebben.”
Welk boek wil je als eerste kopen als je een boekenbon zou krijgen?
„Ik vind het heel moeilijk om te kiezen. Er staan enorm veel boeken op mijn verlanglijstje. Pasgeleden hoorde ik van een boek over Pontius Pilatus, geschreven door Paul Maier. Van het boek ”Lichtwachter” van Pieter Nouwen heb ik ook hoge verwachtingen door een ander boek dat ik van hem las. Maar de boekjes van C.S. Lewis, zoals ”Onversneden christendom” of ”Brieven uit de hel”, staan er ook op.”
Wil je nog een leestip delen?
„Als je niet van lezen houdt, heb je tot nu toe altijd de verkeerde boeken uitgekozen. Ik denk dat er voor iedereen een leuk boek te koop is. Ga gewoon op zoek naar een boek met een onderwerp waarvan je denkt: dit vind ik echt geweldig.”
> rd.nl/vakantieleesvoer