Dat heeft informatiepunt Willem Sluiter donderdag bekendgemaakt. De sterfdag van Sluiter was lange tijd onbekend. De Achterhoekse dichter en dominee werd op 22 maart 1627 in Neede geboren en was in de periode 1653-1673 predikant in Eibergen. Aan het eind van zijn leven nam hij nog een beroep aan naar Rouveen. In Zwolle stierf Sluiter in 1673, waar hij werd begraven in de Grote of Sint-Michaëlskerk. De gegevens op zijn graf zijn echter bij een brand verloren gegaan.

Artikel

Bij het verzamelen van informatie voor de expositie die in december aan de Vrije Universiteit Amsterdam plaatsvindt rond de 350e sterfdag van Sluiter, stuitte Arend J. Heideman van informatiepunt Willem Sluiter op een kerkhistorisch artikel over de dichter en predikant. Het artikel, dat geschreven is door H. Hille, een onderzoeker en biograaf die zich onder meer richt op de kerkgeschiedenis, verscheen in 1989 in tijdschrift De Hoeksteen. „Op donderdag voor nieuwjaar 1674 is hij op 46-jarige leeftijd overleden”, schrijft Hille hierin. Uit onderzoek blijkt dat de donderdag voor nieuwjaar 1674, donderdag 28 december moet zijn geweest.

Hille baseerde zich voor zijn artikel op niet eerder gepubliceerde aantekeningen van de voormalige Staphorster burgemeester en geschiedschrijver F.A. Ebbinge Wubben en vulde dat vanuit diverse andere bronnen aan. Dertig jaar later weet Hille zich de precieze bron waaruit de sterfdatum naar voren kwam niet meer te herinneren, al gaat hij dat onderzoeken.

Plattelandsleven

Sluiter is bekend om zijn lofzang op het eenvoudige plattelandsleven. Zijn werk, waarin de geest van de Moderne Devotie doorklinkt, was een paar eeuwen zeer populair. De bekendste regels uit zijn oeuvre zijn: ”Waer iemant duisent vreugden soek / Mijn vreugt is in dees’ achter-hoek.”