De gebeurtenissen van afgelopen maandag deden denken aan de dagen van de Tweede Intifada, die in het najaar van 2000 begon. Bij een grote antiterreuroperatie in de buurt van Jenin moesten Israëlische troepen luchtsteun van helikopters aanvragen om gewonden te kunnen evacueren. Hun gepantserde voertuigen stuitten op krachtige bermbommen en konden pas na enige uren veilig worden teruggetrokken.

Die operatie volgde op talloze terroristische incidenten, waaronder een beschieting vanuit een rijdende auto op 13 juni. Daarbij raakten een Israëlische burger en vier militairen gewond. Nog geen twee weken daarvoor werd een dertigjarige Israëliër gedood, eveneens door geweervuur.

Afgelopen dinsdag opende een Palestijnse terrorist het vuur bij een benzinestation in de buurt van de Joodse nederzetting Eli op de Westelijke Jordaanoever. Daarbij kwamen vier Israëliërs om het leven en raakten enkele anderen gewond. De radicale terreurbeweging Hamas eiste de verantwoordelijkheid voor de actie op.

De aanslag bij Eli lokte weer geweld uit van Joodse kolonisten, die in de dagen daarna Palestijnse dorpen binnentrokken en enkele tientallen huizen en auto’s in brand staken. Op videobeelden is te zien hoe een man een boek op straat in stukken scheurt, naar alle waarschijnlijkheid een koran die uit een moskee in het plaatsje Urif was gehaald.

Donderdag blokkeerde een Palestijnse menigte diverse wegen ten noorden van Jeruzalem en bekogelde passerende Israëlische auto’s met stenen. Ook vielen zij Joodse herders aan die in de velden bij Ateret hun kudde weidden.

En zo lijkt de Westelijke Jordaanoever steeds verder in een spiraal van geweld terecht te komen. Vanuit de ultrarechtse coalitiepartners in het Israëlische kabinet klinkt daarom steeds luider de roep om een grootschalige militaire operatie in Judea en Samaria. Ook de inwoners van de Joodse nederzettingen in het gebied dringen al enige tijd aan op hardere actie.

Niet iedereen in de top van het Israëlische leger en de veiligheidsdiensten is echter voorstander van dergelijk ingrijpen. Sommigen vrezen dat harder gewapend optreden de hele Westelijke Jordaanoever in vuur en vlam zal zetten en tot een algehele Palestijnse opstand zal leiden. Zij zien meer heil in gerichte acties tegen terreurcellen en het opvoeren van inlichtingenoperaties om aanslagen te voorkomen.

De afgelopen anderhalf jaar hebben die gerichte acties veel aanslagen verijdeld. Ook zijn tientallen terreurverdachten opgepakt. Dat kon echter niet voorkomen dat de situatie inmiddels behoorlijk uit de hand dreigt te lopen. De vraag is dus of we binnen afzienbare tijd alsnog een grote militaire operatie op de Westoever tegemoet kunnen zien. Die is hard nodig om met terreur af te rekenen, maar zal onvermijdelijk tot nog meer bloedvergieten leiden. Aan beide kanten.