Ze wilden graag naar de zon: Kora (toen 20) samen met een buurmeisje, Harm (destijds eveneens 20) met twee vrienden. Ze kozen voor een jongerenreis van Beter Uit naar Malta. De twee groepjes hadden elkaar al snel gevonden. Kora: „Mijn buurmeisje had een koffiezetapparaat meegenomen. Daar zaten we ’s avonds op de hotelkamer met negen man omheen. We kletsten over van alles.”

Toch sprong er voor Kora één jongen uit. „Op een bepaald moment zag ik Harm komen aanlopen en toen besefte ik plotseling heel duidelijk: dit is hem! Gewoon, bij het zwembad. Het was een stellige overtuiging, zo ervaar ik dat nog altijd. Als een bericht van God: dit wordt jouw man.”

De twee trokken steeds meer naar elkaar toe. „Al zochten we niet de afzondering op. We hadden bewust voor een groepsreis gekozen, dus we bleven ook veel bij de groep.” Dat ze elkaar leuk vonden, was inmiddels wel duidelijk. „We wisten allebei wel dat er iets tussen ons speelde. Tegelijk waren we er ook vrij nuchter onder. Het was tenslotte een vakantieliefde, we moesten nog maar zien hoe het na die tijd zou lopen.”

Dat het goed zat tussen hen, bleek echter wel toen de vakantie ten einde liep. „Toen we na twee weken afscheid namen, maakten we niet eens een afspraakje – maar Harm hing wél twee dagen later aan de telefoon.” Hoewel Kora in het Zuid-Hollandse Goedereede woonde en Harm in Harderwijk, speelde die honderdvijftig kilometer afstand nauwelijks een rol. „Vijf dagen later was ik alweer bij hem”, vertelt Kora.

Toen ze 2,5 jaar later trouwden –6 juni precies 10.000 dagen geleden– was de hele vriendengroep van de vakantie aanwezig. Het stel kreeg drie zoons. Vorige maand vierden ze nóg eens vakantie op Malta, dertig jaar nadat het allemaal begon. „We gingen terug in de tijd – maar nu liepen we gearmd op diezelfde plaatsen van toen.’

Het vierde deel in een serie over vakantieliefdes.