Dat zegt Erwin Wunnekink, voorzitter van de vakgroep Melkveehouderij van landbouworganisatie LTO, na een „intensieve” boerenvergadering donderdagavond in het Brabantse Deurne.

Daar bleek nog eens dat een deel van de boeren liever vandaag dan morgen de stekker uit de onderhandelingen over het landbouwakkoord trekt. Wunnekink begrijpt de emoties. „Er komt een stapeling van opgaven op boeren af: grondgebondenheid, stikstof, natuur, waterkwaliteit. In de Peel zitten veel intensieve melkveebedrijven, die bij de invoering van een graslandnorm in grote problemen zouden komen. Ik herken dat, ik ben zelf melkveehouder in de Achterhoek en daar speelt hetzelfde probleem.”

Het kabinet houdt in de onderhandelingen over het landbouwakkoord, die zich al een half jaar voortslepen, strak vast aan de invoering van een zogeheten gve-norm. Dat is een maximum aan het aantal dieren dat een veehouder per hectare mag houden te maximeren. Eén grootvee-eenheid (gve) komt overeen met één volwassen melkkoe. Volgens Wunnekink wordt gedacht in de richting van maximaal 3 gve per hectare over tien jaar. „Dat zijn twee koeien op een voetbalveld. In de Peel zit 40 procent van de bedrijven veel hoger. Ook voor boeren in de Achterhoek, de Gelderse Vallei en zelfs Flevoland wordt het een probleem.”

Volgens de LTO-bestuurder zit hem dat vast op de concurrentie om grond. Akkerbouw en vollegrondsgroenteteelt leveren meer geld op dan grasland. Daardoor gaat vrijkomende grond van stoppende melkveehouders vaak voor deze sector verloren.

Dat raakt dan de principiële vraag wat het doel is van de gve-norm. Wunnekink: „Dat zou verbetering van de waterkwaliteit zijn. Die is gebaat bij meer grasland, omdat uit grasland minder mineralen uitspoelen dan uit akkerland. Maar met invoering van een gve-norm bereik je juist het tegendeel.”

Volgens de LTO-bestuurder, die zelf mee onderhandelde, was er aan de sectortafel melkveehouder overeenstemming bereikt: geen gve-norm, maar inzetten op behoud van het areaal grasland. „Aan de hoofdtafel stuit dit op een afspraak binnen het kabinet. Landbouwminister Adema noemde de komst van een gve-norm deze week in het AD nog eens een gegeven. Onbegrijpelijk.”

LTO-voorzitter Sjaak van der Tak zei eerder in het Reformatorisch Dagblad dat het kabinet inmiddels bereid zou zijn individuele boeren de keuze te geven tussen een nog te bepalen gve-norm of de systematiek van de zogeheten afrekenbare stoffenbalans. In dat laatste geval moet de boer met een berekening van de mineralenstromen op zijn bedrijf aantonen dat er geen uitspoeling naar grond- en oppervlaktewater is. „Dan komen we een heel eind in de goede richting”, vindt Wunnekink.