Met ongeveer 5000 inwoners is Poundbury een koninklijk experiment, bedoeld om „de conventionele huisvesting te doorbreken” sprak de bedenker van het dorp, koning Charles, ooit uit. De toenmalige hertog van Cornwall kreeg hier alle vrijheid om op dit stukje grond zijn architecturale droom te verwezenlijken. Het dorp bevindt zich namelijk op de grond van zijn eigen hertogdom.

Zo werd Poundbury opgebouwd volgens de filosofie en architecturale principes van Charles. Dat is te zien. Peverell Ave, de doorgaande weg, wordt geflankeerd door een mix van klassieke herenhuizen in georgiaanse architectuur en Victoriaanse optrekjes van rode bakstenen. Iets verderop staat een crèmegekleurde villa die iets weg heeft van een kasteel. Allemaal net echt. Precies zoals Charles het voor zich zag.

Hier geen betonnen flats, graffiti op de muren of met rolluiken afgesloten winkelpanden. Poundbury moest, aldus Charles, „een aangenaam oord zijn om te leven, te werken en te spelen”. Een mix van verschillende huizen in klassieke stijl –zowel sociale huur als duurdere villa’s–, geen huisvuil op de straat en veel ruimte voor voetgangers kenmerken koning Charles’ droomstadje.

De bewoners van Poundbury zijn enthousiast over de man die hun dorp heeft bedacht, zo blijkt. „Ik ben groot liefhebber van de koning”, zegt May Douglas, een oudere dame uit het dorp. „In ons hele dorp voelt men de bijzondere band met de nieuwe monarch. Mijn kleinzoon, Harry, mocht zelfs een keer met hem op de foto toen de toenmalige prins Poundbury bezocht.”

„De koning is al vijf keer in mijn winkel langs geweest”, zegt Kate Atkinson, de eigenaresse van bruidswinkel Bridal reloved. „Wij zijn een duurzame winkel en verkopen tweedehands trouwjurken. Dat concept van duurzaamheid vindt Charles heel interessant. Iedere keer als hij Poundbury bezoekt, komt hij langs en vraagt hij hoe het met mijn bedrijfje gaat. Hij kent al ons personeel inmiddels bij naam.”

Voor de kroningsdag heeft Atkinson haar winkeltje versierd. Rood-wit-blauwe vlaggetjes hangen voor de etalageruit. Binnen draagt een modepop zelfs een bruidsjurk in de kleuren van de Engelse vlag. Atkinsons winkelpand ziet er van de buitenkant authentiek 18e-eeuws uit. Rond geboogde ramen –bestaande uit kleine vierkante ruitjes– sieren de bakstenen gevel van Atkinsons boetiek. Echter, aan de overkant van Crown Street staat zo’n zelfde pand in georgiaanse architectuur in de steigers. Bouwvakkers zijn druk bezig met metselen. Op het bouwterrein achter het in aanbouw zijnde gebouw, legt een groepje mannen in oranje veiligheidsvestjes een parkeerplaats aan.

Atkinsons modehuis bevindt zich nog geen tien jaar op Crown Street. En zo is dat met alle woningen, winkeltjes, standbeelden en pleinen in Poundbury. Het oudste gebouw stamt uit de jaren 90. Maar de meeste panden zijn van later datum.

Op Damers First School, de plaatselijke basisschool, gaat de bel. Een rijtje schoolkinderen loopt het gebouw uit, verkleed als kleine koningen en koninginnen en met een zelfgemaakte kroon in de hand. „In de klas hebben de kinderen een wedstrijdje gedaan. Wie zich het mooist kon verkleden en de fraaiste kroon kon maken”, zegt Mary Edwards. Dochter Madison laat haar zelfgemaakte kroon zien: wit crêpepapier, omgeven door een rode band. Aan de zijkant bevinden zich twee Engelse vlaggetjes.

Wie echter op straat veel vlaggen of kroningsdecoraties verwacht, komt bedrogen uit. Slechts wat bescheiden vlaggenlijntjes sieren een enkele gevel. „Uitbundigheid is niet onze stijl”, verklaart Shona Byrne. „Hier in Poundbury zijn we wat ingetogen, precies zoals koning Charles het wil. Van hem moet het kroningsevenement niet te uitbundig worden. Wij respecteren dat besluit. Maar ik weet zeker dat heel veel dorpelingen morgen de vlag uithangen. We kijken erg uit naar de kroningsdag en zullen het volop vieren.”

Camilla

In het hart van Poundbury ligt Queen Mother Square. Het plein is vernoemd naar Charles’ overleden grootmoeder en werd in 2016 geopend door koningin Elizabeth, in het bijzijn van Charles en Camilla. In het midden staat een 3 meter hoog bronzen standbeeld van de koningin-moeder. Op de zuidoostelijke hoek staat de Duchess of Cornwall Inn, de beroemdste pub van Poundbury.

In het restaurant –vernoemd naar koningin Camilla– zijn rond lunchtijd de meeste tafeltjes al bezet. Voor de kroning van koning Charles trakteert manager Karl Drew op het speciale „kroningsmenu”. „Typisch Brits”, aldus Drew. Hoofdgerecht is ”coronation chicken” een salade van stukjes kip, currymayonaise en croutons. Als nagerecht staat Eton mess –een mix van meringue, slagroom en kersen– op het menu. Ook drinken kan geheel in stijl. Gasten krijgen de keuze om ”Ale to the King” te drinken: een biertje speciaal gemaakt voor de kroning.

Volgens Drew onderhoudt zijn restaurant een goede relatie met het koninklijk paar. „We zijn vernoemd naar Camilla, de hertogin van Cornwall, en het koninklijk paar heeft dit pand hoogstpersoonlijk in 2016 geopend.”

Vandaar dat de Duchess of Cornwall Inn veel aandacht besteed aan „de historische gebeurtenis op zaterdag”. De trapleuning is gedecoreerd met Engelse vlaggetjes en boven de bar hangt een grote vlag met de beeltenis van Charles. „Zaterdag kunnen gasten op schermen de kroning volgen”, zegt Drew. „Ook organiseren we een wedstrijd tussen schoothondjes, waarbij we de koning van de ‘pub dogs’ zullen uitroepen. De eigenaar van het meest uitgedoste keffertje wint een verblijf in een diervriendelijk hotel aan de Engelse zuidkust.”

Op vrijdagmiddag trapt Age UK Dorset –een lokale liefdadigheidsorganisatie voor ouderen– de plaatselijke kroningsfestiviteiten af met een afternoon tea. „Met ‘The King’s Cream Tea’ willen we oudere mensen samenbrengen om de historische kroning van Charles te vieren, van elkaars gezelschap te genieten en natuurlijk te smullen van een heerlijke afternoon tea”, zegt Rachel Weiss, de organisator van het evenement.

De afternoon tea wordt gehouden in de Community Church – het kerkgebouw dat Charles zelf in 2018 opende. Verschillende media hebben lucht gekregen van het evenement waarmee Poundbury de kroningsfestiviteiten aftrapt: de Engelse nationale zender BBC, de Nederlandse krant NRC en zelfs een Finse krant geven blijk van aanwezigheid.

„Wij hebben nog de kroning van Elizabeth in 1953 meegemaakt”, zeggen Jack en Mavis Barber. De twee zijn vanmiddag naar de afternoon tea gekomen om de kroning van Charles te vieren. Mavis heeft zich toepasselijk in rode kledij gehuld. In het jaar dat Elizabeth werd gekroond, trouwde het inmiddels bejaarde stel. „Toen hadden we geen televisie”, zegt Mavis. „We lazen pas de volgende dag in de krant hoe de kroningsceremonie was verlopen. De kroning van Charles hoop ik beter te gaan volgen.”

Zingen

In de zaal gaat een van de organisatoren staan. Nadat de thee is opgedronken en de scones zijn opgepeuzeld, is het tijd om samen Engelse klassiekers te zingen. De dorpelingen heffen Britse volksliederen aan. Een vrolijk gebeuren. De bejaarde aanwezigen wapperen met blauw, wit of rood crêpepapier in de lucht.

Na vier uur gaan de meeste dorpelingen weer naar huis. Morgen is de grote dag. „De meeste mensen zullen de kroning vanuit huis volgen”, schat Rachel Weiss in. In Poundbury hoeft men zich zaterdag in ieder geval niet te vervelen. Op Great Field –een grasvlakte aan de rand van het dorp- wordt 
’s middags een braderie gehouden en verschillende buurten organiseren een straatfeest. Voor doorgewinterde royaltyfans is er bovendien nog de mogelijkheid om de trein naar Londen te pakken en de festiviteiten van dichtbij mee te maken.