Wandelen langs riool- en waterobjecten. Wat moet dat worden? De vrees voor stank en viezigheid blijkt echter ongegrond. Breda blust ook niet meer met rioolwater.
Beduchtheid voor onfrisse luchtjes is ongegrond. De wandeling blijkt stankvrij en informatief en biedt en passant een blik op verschillende fraaie monumenten in de binnenstad. De toelichting via QR-codes op bordjes is onmisbaar, want het rioolstelsel zelf blijft grotendeels aan het oog onttrokken.
Dat was enkele jaren geleden wel anders, want toen werden er zelfs wandeltochten door de oudste gemetselde riolen van de stad georganiseerd. Directe aanleiding waren renovatiewerkzaamheden, waarbij het rioolwater tijdelijk door buizen stroomde en stankoverlast in het stelsel door middel van afzuiging tot een minimum werd beperkt.
De tocht start net buiten het oude centrum. Parkeerplaatsen zijn er voldoende in de omgeving. Na 500 meter staat op een uitgestrekt grasveld de Poolse Kapel, een eerbetoon aan de bevrijders. Onder het gazon is een bergbezinkbassin aangebracht, een opvangbak voor circa 3000 kubieke meter water. Om te voorkomen dat bij hevige regenval te veel vuil water via riooloverstorten wordt geloosd, zijn er in totaal 25 van deze bassins in en rond de stad. Bovengronds is slechts een groene bedieningskast zichtbaar.
We wandelen langs de Mark, het belangrijkste riviertje in de stad, naar het gemaal bij de Bossche Brug. Het oorspronkelijke gemaal is in 2004 vervangen door een schuin in de singel aangebracht gebouw met een volledig glazen behuizing. Anderhalve kilometer verderop geeft een bordje informatie over het Oude Vestriool, het oudste riool van Breda. In 1863 werd de Vest uitgediept en voorzien van een overwelving met openingen erin, zodat het water toegankelijk bleef. Brandjes konden zo worden geblust met rioolwater in plaats van met regenwater.
Aan de overzijde van de weg ligt het Vijverpark, onderdeel van de route, die ook langs waterobjecten voert. Park en vijver vormen een rustpunt in het drukke centrum. Iets verderop is de Nieuwe Haven, in 1965 gedempt en in 2007 weer in gebruik genomen. Onder de Tolbrug is een ‘waterval’, ontstaan doordat het water voor de kwaliteit in de nieuwe Haven wordt rondgepompt.
Het hoofdrioolgemaal Markendaalseweg vormt het sluitstuk van de tocht. Om voorbijgangers te kunnen laten zien wat het gemaal aan techniek in huis heeft zijn vensters aangebracht. Hierdoor kun je de geelgekleurde motoren zien draaien. Van een afstandje bezien is de wandeling een uitgebreid rondje om de Grote Kerk. Enige minpuntje: de informatiebordjes zijn soms moeilijk te vinden.
