„Misschien heb je er nog nooit aan gedacht, aan predikant worden. Samen met banen in de zorg en het onderwijs staat het predikantschap in het rijtje beroepen waar we te weinig mensen voor hebben. Dat je voor predikantschap een bijzondere roeping moet hebben, doet daar niets aan af. Zelf heb ik daar altijd zo naar gekeken: die bijzondere roeping komt wel als er een gemeente is die een beroep op je uitbrengt.

Net als bij werk in de zorg en het onderwijs is het predikantschap een vak dat je je eigen moet maken. Dat vraagt flink (studie)tijd en veel energie voor het leren van Bijbeltalen en geschiedenis van het christendom, voor theologisch leren nadenken, oefenen in de verkondiging en het voorgaan in de liturgie en vaardigheden om een geestelijk gesprek met mensen te voeren. Is dat niet precies wat het zo uitermate boeiend maakt: dat je met vragen bezig bent vanuit de Bron, dat je de cultuurgeschiedenis van Europa leert kennen en de antwoorden die christenen gegeven hebben op de grote levensvragen; dat je mensen begeleidt in het leven met God – van de wieg tot het graf, met hen zorgt voor hun ziel.

Dat zijn wel andere waarden dan de waarden van de neoliberale samenleving. Misschien zit daar ook wel een probleempje. In je eigen omgeving, in je gezin, in je gemeente gaat het regelmatig over interessante projecten en boeiende banen, maar dat zijn toch wel vaak dezelfde soort banen als waar het buiten de kerk al over gaat. Voor je het weet, ga je zelf ook zo denken, en vergeet je dat er ook nog zoiets is als het predikantschap, dat de moeite van het overwegen waard is.

Maar de secularisatie dan? Het aantal kerkleden neemt af en daarmee het aantal kerkgangers. En dat heeft weer allerlei andere gevolgen voor het kerkelijk leven. Als jonge predikant je schouders zetten onder het werk in de kerk, vraagt veel moed en doorzettingsvermogen, maar vooral: veel geloof. Die jonge dominees, stimuleer hen, waardeer hen, bid voor hen. Waar dat meer gebeurt, ontstaat een klimaat waarin jongeren op het idee kunnen komen dat predikantschap misschien wel iets voor hen is. En dat helpt misschien ook wel voor die andere beroepen.”

Dr. T.T.J. Pleizier gaat in De Waarheidsvriend (orgaan van de Gereformeerde Bond) in op het (dreigende) predikantentekort in de Protestantse Kerk in Nederland. Dr. Pleizier is universitair docent praktische theologie aan de PThU, vestiging Groningen.