Kleine kans dat Trump achter tralies verdwijnt
Donald Trump staat inmiddels te boek als verdachte. Wat hem ten laste wordt gelegd is nog niet zeker, want de aanklacht is nog verzegeld. Maar aangenomen wordt dat het gaat om valsheid in geschrifte. Of dat tot to strafvervolging zal leiden, is bepaald niet zeker.
Heel opvallend is dat Justitie juist het boekhoudkundig gerommel van Trump met de betaling van 130.000 dollar zwijggeld aan pornoster Stormy Daniels aangrijpt om hem in staat van beschuldiging te stellen. Zijn staat van dienst meldt zaken die meer impact hebben gehad, zoals de pogingen om de verkiezingsuitslag in de staat Georgia naar zijn hand te zetten of zijn betrokkenheid bij de Capitoolrellen in januari 2021. Naar beide zaken doet justitie ook onderzoek. Maar de openbaar aanklager grijpt de valsheid in geschrifte nu aan om Trump op te roepen. Volgens verschillende juristen in de VS is deze misstap van Trump een peanut vergeleken bij de andere kwesties.
Het boekhoudkundig verhullen van betalingen in de boeken wordt in de wetten van de staat New York aangemerkt als een misdaad waarop een betrekkelijk lichte straf staat. Het wordt echter als een misdrijf aangemerkt wanneer dat verhullen is bedoeld om een tweede misdaad te verdoezelen. Daar gaat het in dit verband om.
Volgens de regels had de betaling van het zwijggeld geboekt moeten worden als een donatie in de campagnekas. Trump wilde immers voorkomen dat zijn strijd om het presidentschap gehinderd zou worden door een belastend verhaal over zijn affaire met de pornoster. Hij boekte het echter als juridische kosten en daardoor was het bedrag fiscaal aftrekbaar. Dat is belastingontduiking. Daarmee pleegde hij een tweede misdaad. Eenvoudig gezegd: een misdaad en nog een misdaad is opgeteld een misdrijf. Daarop staat een zwaardere straf.
De vraag is echter of de openbaar aanklager de rechters in New York kan overtuigen dat Trump echt schuldig is. Zo moet justitie het keiharde bewijs leveren dat Trump welbewust de regels voor campagnefinanciering heeft overtreden. Zelf zegt de oud-president dat hij van niets wist. Daarbij kan hij verwijzen naar zijn toenmalige advocaat, Michael Cohen. Zijn verweer zal dan zijn dat hij juist deze jurist heeft ingehuurd omdat hijzelf de regels niet goed kende. Het is niet uitgesloten dat de rechter daarin meegaat.
Verjaringstermijn
Daar komt nog bij dat Cohen zelf niet zo’n overtuigende reputatie heeft, ook al heeft hij veel bewijs aangedragen voor de aanklacht die nu tegen Trump is ingebracht. Cohens geloofwaardigheid staat ter discussie omdat hij in 2018 schuldig werd bevonden aan negen misdrijven en daarom werd veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf. Bovendien is het algemeen bekend dat Cohen en Trump inmiddels bepaald geen vrienden meer zijn en dat de vroegere advocaat bezet is met de nodige wraakgevoelens jegens de oud-president.
Een argument dat Trump ook nog in de strijd kan werpen, is dat de affaire met Daniels in 2006 speelde en de boekhoudkundige kwestie in 2016. De verjaringstermijn in de staat New York is voor de meeste misdrijven vijf jaar.
Mocht de rechter Trump inderdaad schuldig achten, dan valt niet te verwachten dat hij achter de tralies verdwijnt. Op dit soort vergrijpen staat een maximale celstraf van 4 jaar. In de praktijk komt het echter nooit zo ver als iemand voor het eerst wordt veroordeeld.
Meestal wordt een geldboete opgelegd.