Dat stelde Koen Caminada, hoogleraar Sociale en Fiscale Regelgeving aan de Universiteit Leiden, woensdag in de Tweede Kamer. Op uitnodiging van de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid waren er verschillende wetenschappers, vertegenwoordigers vanuit gemeenten en schuldhulpverlening om hun inzichten te delen over het thema rondkomen.

„Er zit een blinde vlek in de financiële regelgeving van de overheid als het gaat om armoede en rondkomen. Die zit vooral bij kinderen”, aldus Caminada.

Volgens de hoogleraar komt dat omdat kinderen in Nederland geen eigenstandig recht hebben op sociale zekerheid, maar onder hun ouders vallen. Hij stelde dat de aanwezigheid van kinderen de kans om in armoede te belanden vergroot.

De Leidse hoogleraar raadde de aanwezige Kamerleden aan de optelsom van de kindregelingen goed te analyseren. Wat gebeurt er als er in een gezin met twee kinderen een derde geboren wordt? „Het zal u verbazen hoe weinig euro’s erbij komen, terwijl de kosten er wel zijn. Daar gaat iets fundamenteel mis in ons systeem”, aldus Caminada.

In internationaal perspectief valt Nederland op gebied van kindregelingen uit de toon. „In een aantal opzichten valt Nederland niet op in positieve zin ten opzichte van het buitenland.”

Caminada baseert zich op onderzoek van de Universiteit Leiden in samenwerking met buitenlandse collega’s. Het onderzoeksteam vergelijkt in welke mate landen in staat zijn door hun sociale en fiscale regelingen huishoudens boven de armoedegrens te tillen die zonder hulp onder de armoedegrens uit zouden komen.

In algemene zin doet Nederland dat niet slecht, blijkt uit de resultaten. De verschillen tussen ouderen en gezinnen met kinderen zijn echter groot. Volgens het onderzoek van Caminada en zijn collega’s tilt het Nederlandse systeem van sociale en fiscale regelingen 84 procent van de ouderen boven de armoedegrens, tegenover 1 procent van de kinderen. „We pompen dus heel veel geld rond, zonder dat we wezenlijk iets aan de inkomenspositie van gezinnen met kinderen veranderen”, aldus de hoogleraar.

Caminada verbindt aan zijn onderzoek niet automatisch de conclusie dat de overheid direct de portemonnee moet trekken voor gezinnen met kinderen. „Dat is hier niet de vraag. De vraag is: waarom zijn wij op dit punt heel veel soberder dan andere landen? Dat heeft iets met Den Haag te maken en hoe we hier met elkaar werken”, aldus de Leidse hoogleraar.

Rond de zomer zal ook de door het kabinet ingestelde commissie sociaal minimum zijn licht op dit vraagstuk laten schijnen.