Warshin (52) en Fatima (43) hebben negen kinderen. Beiden kampen ze met lichamelijke ongemakken. Maatschappelijk werker Jeroen Geertsma helpt het Koerdische gezin uit Syrië te overleven.
Met een bedrukt gezicht stapt Warshin zijn woonkamer binnen. Hij had net zijn broer aan de lijn. Die bracht een ingrijpende boodschap. Warshin en zijn vrouw Fatima krijgen er tranen van in hun ogen.
Een halfuur eerder werden we in de Rotterdamse wijk Beverwaard binnen gelaten in de rijtjeswoning van de Koerdische familie, sinds 2017 in Nederland. „Lekker theetje”, prees maatschappelijk werker Jeroen Geertsma (38) Fatima.
Geertsma bezoekt het grote gezin namens House of Hope. De christelijke stichting biedt vanaf drie locaties in Rotterdam-Zuid hulp aan minderbedeelden.
Kinderbijslag
Het leven is duur. De ongekend hoge inflatie raakt zeker de armen. Die zijn er relatief veel in Rotterdam, becijferde het Centraal Bureau voor de Statistiek in 2021. In 2020 was het aandeel huishoudens met een laag inkomen het hoogst in Rotterdam (12,8 procent), gevolgd door Groningen (12 procent) en Amsterdam (11,9 procent).
Migranten zitten bovengemiddeld vaak krap bij kas. In de Rotterdamse wijk Beverwaard is zo’n 60 procent van de pakweg 12.000 inwoners van Surinaamse, Antilliaanse, Turkse of Marokkaanse komaf.
„Bij mij gaan er radertjes draaien. Hier moet ik wat mee”, zegt Geertsma op de bank in de woonkamer. Hij doelt op een financiële kwestie waar vader Warshin hem net over heeft ingelicht. Het gezin krijgt sinds twee maanden geen huurtoeslag. Hoe kan dat?
Het Koerdische echtpaar heeft telkens moeite de regelgeving te doorgronden, merkt Geertsma. „Het wordt lastig als ze bijvoorbeeld het verschil tussen kinderbijslag en kinderopvangtoeslag niet weten.” Warshin haalt een vel papier tevoorschijn. Daarop staat een afspraak voor een kennismakingsgesprek voor een baan bij een kringloopwinkel. „Ik merk dat Warshin er maar half zin in heeft”, zegt Geertsma. „Hij ziet op tegen de reis per openbaar vervoer naar een andere plek in Rotterdam. Wegen de kosten op tegen de baten?”
Daar komt bij dat Warshin een rugprobleem heeft. Op zijn telefoon laat hij een filmpje zien waarop mannen in Syrië zware zakken meel sjouwen. Door dit soort werk holde zijn gezondheid achteruit.
De gemeente Rotterdam wil ook moeder Fatima aan het werk hebben. Daar probeert House of Hope een stokje voor te steken. „Als spil in het gezin van negen thuiswonende kinderen is ze thuis erg nodig”, zegt Geertsma.
Binnenkomst van een tienerzoon brengt het gesprek op bekostiging van een beugel voor de jongen. Dat is niet zomaar een verzekeringskwestie. „Het is voor de ouders onbegonnen werk om al die beugels voor hun opgroeiende kinderen te betalen”, verzucht Geertsma. „Ik ga kijken of ik een bijdrage via het Nationaal Fonds Kinderhulp kan regelen.”
De armlastige Koerdische familie vraagt zelf niet altijd meteen hulp. „Fatima, die reuma aan haar handen heeft, stond voor elf mensen de afwas te doen. Toen dachten wij: dit kan anders. Dus regelden we voor het gezin een vaatwasser.”
De huisbezoeken behelzen meer dan hulp bieden bij financiële sores. Zeker zo belangrijk is het bieden van een luisterend oor, benadrukt Geertsma. „Soms zijn de verhalen van Warshin en Fatima ellendig.” Als ze bijvoorbeeld vertellen over dodelijke Turkse drone- aanvallen in hun geboortedorp in Syrië.
Vader
Het ingrijpende telefoontje dat Warshin van zijn broer kreeg, gaat over hun ernstig zieke vader in Syrië. De kans is 50 procent dat de oude man een operatie niet overleeft, maakt Warshin met hulp van een vertaalapp duidelijk.
„Heftig hoor”, zegt Geertsma. „Weer extra zorgen.”
„Kan vader niet naar Nederland worden overgehaald?” vraagt de geëmotioneerde Warshin.
„Ik snap je vraag. Op welke gronden zou dat moeten?”
Er valt een stilte. Geertsma: „Dit is zwaar voor jullie. Wij bidden voor jullie.”
In deze dure tijd hebben minderbedeelden het vaak zwaar. Met maatschappelijk werker Jeroen Geertsma op bezoek bij de armen van Rotterdam. Deel 2: zorgen bij een groot gezin. Zaterdag deel 3.
