Wie bij het Goudse echtpaar op de stoep staat, hoeft niet te gissen naar hun passie. Naast de voordeur hangt een muzieksleutel met een paar lijnen en noten. In de woonkamer staan een vleugel en een digitale piano. „Ik heb de digitale piano van boven gehaald omdat het een groepslesweek is”, legt Mieke (26) uit. „Ik verdeel mijn pianoleerlingen tijdens zo’n week in groepjes en laat ze onder andere aan elkaar voorspelen en elkaar feedback geven.” Ze roept Leendert (26) van zolder, de studieplek van de organist.

Het muzikale echtpaar timmert aan de weg. Leendert slaagde in juni cum laude voor zijn master orgel aan het Rotterdams conservatorium en won daarna prijzen op diverse concoursen. Mieke haalde deze zomer haar bachelor piano aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag cum laude en is daar begonnen met haar master. Onderdeel daarvan is de specialisatie kamermuziek, die ze samen met violiste Martine Velthuis en cellist Mathias Pearson volgt. De drie vormen sinds 2019 het Brioso Trio.

Hoe ontstond de passie voor jullie instrument?

Leendert: „Op mijn derde speelde ik al melodietjes met één vinger. Later deed ik thuis na wat ik in de kerk hoorde. Tijdens kerkdiensten zette ik mijn handen op de bank voor ons en deed alsof ík speelde. Ik vind het geweldig om zo’n machtig instrument als het orgel onder handen te hebben. Zeker bij historische instrumenten in oude kerken. Zo heb ik deze zomer een concert in de St Paul’s Cathedral in Londen gegeven. Ik geniet iedere zondag van mijn werk als organist in de hervormde gemeenten van Hekendorp en Oudewater, en in de Grote of Sint-Maartenskerk van Zaltbommel. In laatstgenoemde kerk ben ik interim-organist sinds het plotselinge overlijden van Hugo Bakker in 2021. Mijn collega, Reinier Korver, en ik verdelen de diensten. Het 18e-eeuwse Wolfferts/Heijnemanorgel inspireert mij enorm. Ik ken weinig instrumenten waarbij elke stem zo veel schoonheid heeft.”

Mieke: „Ik ga ’s zondags dus vaak alleen naar de kerk, de Sint-Janskerk in Gouda. De passie voor de piano ontstond toen ik een jaar of acht was. Mijn ouders kochten een piano en ik wilde vrijwel meteen op les. Het is fascinerend dat je met één toets al heel veel klanksterktes kunt realiseren, terwijl je er 88 tot je beschikking hebt. Als je bijvoorbeeld een akkoord van acht noten hebt, moet je bepalen welke sterkte je elke noot geeft en welke toon je eruit wilt lichten. Pianospelen wordt nooit saai. Ik houd enorm van de impressionistische muziek van Claude Debussy, omdat je daarin zo prachtig kunt kleuren.”

Hoeveel tijd besteden jullie aan muziek?

Mieke: „Bijna alle uren. Gemiddeld studeer ik drie à vier uur per dag. Daarnaast repeteer ik meerdere keren per week met het trio. Verder heb ik 26 pianoleerlingen, die elk wekelijks een halfuur les krijgen. Als ik in de trein zit, ben ik niet bezig met muziek. Hoewel, dan heb ik nog vaak een partituur op schoot. Na de middelbare school heb ik geaarzeld tussen de pabo en het conservatorium. Ik koos voor de eerste opleiding, omdat ik bang was dat ik misschien dol zou worden als ik de hele dag met muziek bezig was. Dat laatste bleek niet het geval, want ik doe niets liever. Daarom ben ik direct na het behalen van mijn pabodiploma naar het conservatorium gegaan. Wat ik op de pabo heb geleerd, gebruik ik om creatieve werkvormen voor de pianolessen te verzinnen.”

Leendert: „Ik ben minder gestructureerd dan Mieke. Het studeren gaat bij vlagen. Om me voor te bereiden op de concoursen heb ik het lesgeven beperkt.”

Maken jullie ook tijd voor andere dingen?

Mieke: „Weinig, want als musicus probeer je jezelf continu te verbeteren.” Leendert: „Het gevaar bestaat dat je eindeloos met muziek bezig blijft. Waarom zou je zomaar een avond op de bank gaan zitten? Er valt immers altijd te studeren.” Mieke: „Naast het musiceren een grote hobby hebben, lukt niet. We doen wel ontspannende dingen, bijvoorbeeld de vespers in de Sint-Janskerk in Gouda bezoeken.” Lachend: „Oh, maar dat heeft ook met muziek te maken. We wandelen soms en bezoeken familie en vrienden.” Leendert: „Af en toe gaan we uit eten of pakken we een terrasje. Ook dan gaat het regelmatig over muziek. Een etentje heeft zo het karakter van een werkbespreking. We zouden het bonnetje kunnen declareren als zakelijke kosten.”

Is het leuk of irritant om met een musicus getrouwd te zijn?

Mieke: „Fijn.” Leendert: „Absoluut.” Mieke: „We hoeven elkaar niet uit te leggen waarom we zo veel tijd in muziek steken en de zoveelste avond in touw zijn. Er zijn weinig mensen van wie ik zulke eerlijke feedback krijg als van Leendert. We spelen elkaar ook regelmatig iets voor.” Leendert: „We houden elkaar scherp. Mieke registreert vaak tijdens mijn concerten en doet dat perfect. Tijdens de voorbereiding van een concert kan ik in de kerk de gekozen registratie beoordelen, terwijl Mieke de stukken voorspeelt.” Grinnikend: „Je pedaalspel wordt steeds beter.”

Mieke: „Muziek stond aan de basis van onze relatie. We speelden op de middelbare school vaak samen piano en begonnen elkaar steeds leuker te vinden. Kort voordat we een relatie kregen, deden we mee aan het Driestar Concours.” Lachend: „Ik won en jij werd derde. Dat vond ik best grappig. Het jaar erop behaalden we een gedeelde eerste prijs. Ik denk dat de jury niet durfde te kiezen tussen ons.”

Is het altijd pais en vree?

Mieke: „We voeren af en toe pianoconcerten uit, waarbij Leendert de orkestpartij op orgel speelt. Het orkestrale koororgel in de Grote of Sint-Michaëlskerk in Oudewater leent zich daar uitstekend voor. Omdat je elkaar goed kent, zeg je alles. En niet zoals bij collega’s op een politiek correcte manier.” Leendert, glimlachend: „Dat levert weleens wat vuurwerk op.”

Wie heeft het eindoordeel qua interpretatie als jullie samen spelen?

Leendert: „Toen we een dubbelconcert van Bach speelden, gaf mijn mening de doorslag.” Mieke: „Bij de pianoconcerten van Grieg en Schumann gold dat voor mij.”

Wat boeit jullie in het lesgeven?

Leendert: „Als organist ben je veelal solistisch bezig. Daarom vind ik het heerlijk om acht uur muziekles te geven aan het Driestar College in Gouda. De contacten met jongeren en collega’s vormen een welkome afleiding in mijn bestaan. Het is heerlijk om pubers te enthousiasmeren voor muziek.” Mieke: „En dat lukt hem. Af en toe bellen ouders van leerlingen van de Driestar. Ze vertellen dat hun kind les heeft van Leendert en graag pianoles bij mij wil gaan volgen. Zelf probeer ik ook mijn passie voor muziek over te brengen. Het is geweldig als de vonk overslaat op een leerling.”

Hoe zien jullie de toekomst?

Mieke: „Ik hoop af en toe een soloconcert te kunnen geven. Maar ik richt mij vooral op kamermuziek: concerten geven met het Brioso Trio en liedrecitals verzorgen met sopraan Nanette Mans, met wie ik een duo vorm. Cello en viool kleuren zó prachtig met de piano, bijvoorbeeld in de romantische muziek van Brahms. Het boeiende van samenwerken met een zanger is dat je als pianist vanuit de tekst moet denken. Dat hoeven voor mij niet altijd religieuze teksten te zijn. Goede muziek is al een scheppingsgave op zich.”

Leendert: „Ik ben nog bezig met een master bij Reitze Smits aan het Utrechts Conservatorium. Bij hem studeer ik muziek tot en met Bach. Daarna ga ik mij misschien verder ontwikkelen op improvisatiegebied. Meesterschap is voor mij altijd student blijven, want als je het denkt te weten, gaat het bergafwaarts.”

Je deed in 2022 mee aan drie concoursen. Ben je zo’n concourstijger?

„Nee, al stimuleert een concours wel om te studeren. Ik deed vooral mee vanwege de fantastische orgels, zoals dat in de Groningse Martinikerk. Om in de smaak te vallen bij een jury, had ik de indruk dat je perfect spel moet leveren en veilig binnen de marges van de algemeen aanvaarde interpretatie moet blijven. Ik vind daarentegen dat de persoonlijkheid van de speler een woordje mee mag spreken en ik kleur graag buiten de lijntjes. YouTube staat vol perfecte opnames. Als je mensen op modeluitvoeringen wilt trakteren, hoeven mensen de deur toch niet meer uit te gaan? Het orgel mag best van de muur komen. Ik ben iemand van uitersten en wil graag verrassen. Tot mijn verrassing won ik in augustus de International Martini Organ Competition Groningen, behaalde ik in dezelfde maand een derde prijs op het Internationaler Feith Orgelwettbewerb in het Duitse Blieskastel en kreeg ik in oktober de tweede prijs en de publieksprijs op het Internationale César Franck Concours in Haarlem. De diverse jury’s konden mijn aanpak dus waarderen.”

Wat doet zo’n prijzenregen met een mens?

„Als ik aan een concours deelneem, wil ik graag winnen. Wanneer dit gebeurt, is dat leuk op de avond zelf, maar er verandert natuurlijk niets. De wereld draait gewoon door en de volgende dag kruip ik weer achter het orgel om te studeren.”

De levensloop op je site besluit je met ”Soli Deo Gloria”. Een bewuste keus?

„Wat heb ik dat ik niet heb gekregen? De zegen komt van boven.”