Daarvoor krijgt de consument een 3,82 meter lange en slechts 1,61 meter brede vierzitter. Het gewicht van 1288 kilogram is voor een elektrische auto bescheiden. Dat komt niet alleen door de afmetingen, maar ook door een relatief compacte batterij van 42 kWh. Dat geldt de basisversie, andere varianten hebben een batterij met een vermogen van 49 kWh. Deze auto’s wegen 1318 kilogram.

De beperkte breedte is goed te merken als twee uit de kluiten gewassen volwassenen schouder aan schouder voorin zitten. Verrassend daarentegen is de enorme beenruimte op de achterbank. Bij de duurdere versies kan deze bank ook nog worden verschoven. Het openen van de achterklep levert zicht op een piepkleine bagageruimte. Maar er blijkt onder de vloer een grote ruimte schuil te gaan, van in totaal 280 liter. De relatief smalle carrosserie heeft geen nadelige invloed op het rijgedrag.

De vormgeving is olijk en opvallend. De vraag is alleen of wat nu modern en hip wordt gevonden, over een paar jaar nog steeds bevalt. Aan de voorkant trekken de grote, ronde lampen de aandacht. Achterop is het blokjesthema alom aanwezig.

Actieradius

Cijfermatig klopt de Inster helemaal. De elektromotor levert 115 pk, sprint in 10,6 seconden naar 100 km/h en scoort in de praktijk een verbruik tussen de 13,7 en 15,9 kWh/100 km. Dat vertaalt zich in een actieradius van 310 tot 360 kilometer, onder andere afhankelijk van het wel of niet gebruiken van een snelweg. Dat is voor een kleine elektrische auto erg netjes.

Hyundai stopt de Inster vol met elektronica, of zeg maar: met irritante piepjes. Die kunnen voor het merendeel in een aantal stappen worden uitgezet. Dat moet wel elke keer na het starten opnieuw worden gedaan.

Jammer dat betaalbaarheid een relatief begrip is. Een aangeklede Inster gaat al snel richting de 30 mille of meer.

We wandelen, we fietsen, we rijden. Waarnaartoe? Waarmee? En wat gebeurt er allemaal onderweg?