Als in het vroege najaar het Loofhuttenfeest op zijn einde loopt, wordt eenmalig het ”Gebed om Regen” gereciteerd. Na die dag wordt meermaals per dag voor regen en dauw gebeden tijdens het reciteren van het Amidahgebed. Tijdens het voorjaarsfeest Pesach vervallen die paragrafen en wordt er niet meer om regen gebeden tot het daaropvolgende najaar.

In een waterrijk land als Nederland mag een buitje misschien niks bijzonders lijken, maar in Israël zien we reikhalzend naar regen uit. Met nog een kleine maand te gaan tot Pesach, is het regenseizoen bijna voorbij. Zelden was het regenseizoen zo droog als afgelopen winter.

Minimale regen is extra klap voor Israëls natuur, die al extreem veel schade leed als gevolg van de oorlog

De Israëlische meteorologische dienst meldde deze week dat de regenval dit jaar 40 procent lager was dan gemiddeld. In het gebied waar ik woon, de Golanhoogten, is de situatie het ernstigst: sinds Israël begon te meten, was het hier nog nooit zo droog.

De minimale regen is een extra klap voor Israëls natuur, die recent al extreem veel schade leed als gevolg van de oorlog. Volgens de Israëlische Autoriteit voor Natuur en Parken was de schade zo omvangrijk als in de afgelopen zestig jaar niet het geval is geweest. Ruim 35.000 hectare bos ging in vlammen op, met name als gevolg van raketinslagen en andere ontvlambare projectielen. Opnieuw komen ‘mijn‘ Golanhoogten het slechtst uit de bus: ruim de helft van de verwoeste natuurgebieden is hier gesitueerd.

Israël zou Israël echter niet zijn als er niet al uitvoerig aan oplossingen gedacht wordt. Een grote stap hebben we in het verleden al kunnen nemen: enorme ontziltingsfabrieken hebben ons veel minder afhankelijk gemaakt van regen en zoetwaterbronnen. In onze afgelegen Golan heeft ieder dorp sinds kort een provisorische blusaanhanger, zo ook in Afik. In de zomer worden telkens repen land gecontroleerd uitgebrand om zo blokkades voor het vuur op te werpen. Radiospotjes promoten spaarzame waterconsumptie.

Aankomende zomer gaat de nieuwe Israëlische uitvinding ”Firedome” –een soort Iron Dome (Israëls raketafweersysteem), maar dan om bosbranden te bestrijden– uitgeprobeerd worden. Indien effectief, kan het een echte gamechanger worden.

Zelf heb ik ook over de waterschaarste in Israël nagedacht. Naast het bovenstaande kwamen twee actiepunten bij mij boven.

Eén: waarom voegen wij Israëliërs niet een (niet-liturgisch) gebed voor regen toe in het droge seizoen?

En twee: laten we iets minder douchen! De relevante statistiek heb ik niet, maar in mijn beleving douchen Israëliërs zeer veel. Zelfs in de winter ontbreekt een dagelijkse douche voor de meeste Israëliërs niet en zomers wordt er zelfs meermaals per dag gedoucht. Dat kan best een beetje minder; water is een kostbaar goed.