Heftige verhalen van bewoners over explosie Den Haag maken meeste indruk op mij
Op zaterdag 7 december belt de chef me op. Of ik naar Den Haag wil gaan voor een reportage, want er is die morgen een explosie geweest en het lijkt ernstig te zijn.
Slik, denk je dan. Door m’n plannen voor deze vrije dag kan ik een dikke streep zetten. Ik zit die ochtend bij m’n familie in Bennekom, moet eerst naar huis om spullen op te halen en spoed me daarna richting Den Haag. In de auto eet ik een paar boterhammen en volg ik het nieuws over de ontploffingen aan de Tarwekamp, in de Haagse wijk Mariahoeve.
Begin van de middag ben ik op de rampplek. Daar wemelt het van de hulpdiensten. Politieagenten houden mensen op afstand, terwijl brandweerlieden de slangen uitrollen. Dankzij m’n politieperskaart en pershesje kan ik het afgezette gebied in.
Ik wil ooggetuigen spreken, maar besluit eerst het gehavende appartementencomplex te bekijken. Een deel van het complex is als een kaartenhuis in elkaar gestort. Van de bruidsmodezaak en enkele woningen is niets meer over. Het café ligt vol puin. De ruiten van de dansschool ernaast zijn gesprongen. Het tafereel doet denken aan beelden van Oekraïense flatgebouwen die door Russische raketten zijn geraakt.
Omwonenden zijn ontdaan. Een vrouw vertelt me dat een oud-collega van haar in het ingestorte deel van het appartement woonde. Ze heeft weinig hoop dat zij en haar man nog in leven zijn. Een jongeman, die die ochtend werd opgeschrikt door de explosies, staat al uren buiten. Hij lijkt nauwelijks te kunnen bevatten wat er is gebeurd.
Burgemeester Jan van Zanen is aangeslagen door de gebeurtenis, vertelt hij even later in een zaaltje in het stadhuis aan een legertje journalisten. „De omvang van de vernielingen tart iedere beschrijving.” Van Zanen meldt ook dat er één dodelijk slachtoffer is geborgen. Later zal blijken dat er in totaal zes mensen bij de ramp om het leven zijn gekomen.
Na de persconferentie rijd ik naar huis. M’n hoofd is vol van wat ik gezien en gehoord heb. Vooral de gesprekken met omwonenden blijven me bij.
Intussen bedenk ik hoe ik m’n stuk ga schrijven. Als ik tegen vijf uur thuis ben, zet ik een bakje koffie en begin ik met tikken. Tussendoor eet ik een pannenkoek. Rond acht uur is het artikel af en komt het online te staan. Veel mensen hebben ongetwijfeld al vernomen dat er een explosie is geweest, maar ik wil het héle verhaal brengen. Inclusief de verhalen van de bewoners die ik sprak, en een beschrijving van de ravage.
De explosie in Den Haag is wereldnieuws. The New York Times, BBC, CCN, Euronews, Reuters en andere media schrijven erover.
Lang blijft de oorzaak van de ontploffingen in nevelen gehuld. Pas op 18 december komen meer details naar buiten. De ex-vriend van de eigenaresse van de bruidsmodezaak was de vermoedelijke opdrachtgever, schrijft het AD. Het zou te maken hebben met een verbroken relatie. Hoe pijnlijk dat ook kan zijn, toch blijft het onbevattelijk dat mensen daardoor tot zulke wreedheden in staat zijn.
