T. stond zijn cliënt in april 2020 vanwege corona telefonisch bij vanuit zijn kantoor in Schiedam. Die cliënt werd verdacht van een drugsfeit en mocht op dat moment geen contact hebben met de buitenwereld. Via een versleutelde chat werden echter op chronologische volgorde specifieke details uit dat verhoor gedeeld door de andere cliënt van T. Ook hij werd verdacht van drugsfeiten en had dus belang bij die informatie.

In het verhoor werden volgens het Openbaar Ministerie resultaten van een drugsonderzoek besproken, die interessant waren voor nog niet opgepakte criminelen. In de chat gaat het onder meer over ketels die nog moeten worden weggemaakt. De aanklager eiste een lagere straf, namelijk 240 uur taakstraf en twee maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. De rechtbank ging daar niet in mee, omdat het om ernstige feiten zou gaan en de verdachte geen verantwoordelijkheid nam.

T. werd in de chatberichten geprezen voor het mogen meeluisteren, ondanks de beperkingen van zijn cliënt. „Verhoor is nog bezig, ben nu luisteren” en „heb hem vijfhonderd gegeven”, werd er zoal geschreven. De advocaat zelf beweerde dat er niemand meeluisterde en dat hij zijn beroepsgeheim niet had geschonden. Hij zei wel dat hij achteraf informatie had gedeeld met een derde, maar wilde daar verder niets over kwijt vanwege zijn geheimhoudingsplicht. Hij verzocht om vrijspraak.

De advocaat heeft volgens de rechtbank „zijn integriteit te grabbel gegooid en het vertrouwen van rechters, officieren van justitie en de politie beschaamd en de kernwaarden van de advocatuur in het hart geraakt”.