Noord-Korea ontdekt digitale munt om sancties te omzeilen
Het Noord-Koreaanse internetgebruik is sinds 2017 verviervoudigd. De voornaamste reden hiervoor is dat het regime van Kim Jong-un het genereren en stelen van cryptovaluta heeft geïntensiveerd.
Op die manier kan het bewind, ondanks de sancties die tegen het land gelden, toch inkomsten binnenhalen. Dat blijkt uit een rapport van Recorded Future, een onderzoeksgroep die zich richt op cyberoorlogvoering en sanctieontwijking met digitale middelen.
De toename begon in het jaar dat er grote spanningen heersten tussen Noord-Korea en de Verenigde Staten. Pyongyang testte een kernwapen en diverse projectielen, waaronder een nieuw type raket dat zowel de VS als Europa kan bereiken. De Amerikaanse president Donald Trump dreigde met „vuur en woede” en „de totale vernietiging van Noord-Korea.” Ook stelden de Verenigde Naties hardere sancties tegen Noord-Korea in.
Voor die periode waren de cybermisdaadactiviteiten van Noord-Korea al bekend en berucht. In 2016 werd de Centrale Bank van Bangladesh gehackt in een poging maar liefst 900 miljoen euro aan tegoeden buit te maken. Door een tikfout werd ‘slechts’ 58 miljoen euro gestolen. Via de Filipijnen kwam het geld in Noord-Korea terecht.
Een jaar later maakte de wereld kennis met de eerste mondiale gijzelsoftware-aanval: WannaCry. Daarbij versleutelden hackers bestanden van particulieren en bedrijven, waarna slachtoffers gedreigd werd met verwijderen of stelen van de files als er geen bedrag in Bitcoin werd overgemaakt. Meer dan 200.000 computers in 150 landen werden getroffen.
Internetverbinding
Inmiddels hanteert Noord-Korea professionelere methoden om met cyberwapens geld binnen te halen. Het land liet een nieuwe internetverbinding aanleggen via de grens met Rusland, waardoor het internet sneller en stabieler is geworden. Daardoor is Pyongyang nu niet langer afhankelijk van één enkele digitale connectie via China. Tot slot ontwikkelde Noord-Korea een eigen Virtual Private Network (VPN), waardoor het land makkelijker zijn digitale activiteiten voor externe controleurs kan verhullen. Hierdoor kunnen Noord-Koreanen beter hackoperaties opzetten om cryptovaluta te stelen – of data en geheime documenten die het kernwapenprogramma van het land ten goede kunnen komen.
Ook is Noord-Korea zelf op grote schaal cryptovaluta gaan ”minen”. Via een ingewikkeld proces van het vastleggen van transacties in het ‘kasboek’ van Bitcoin op internet, kunnen nieuwe digitale munten worden verdiend, die vervolgens worden omgewisseld naar geld. Daardoor kan Pyongyang harde valuta verdienen buiten het zicht van de VN-sanctiecommissie om. Het land zet vooral in op Monero, een cryptomunt die garandeert dat „zowel ontvangst- en afleveradressen als overgemaakte bedragen worden verhuld” en in tegenstelling tot Bitcoin geheel anoniem is. Perfect voor Noord-Koreaanse doeleinden dus. Sinds mei 2019 is het genereren van Monero door Noord-Koreaanse IP-adressen vertienvoudigd.
Het meeste internetgebruik heeft nu overdag plaats, terwijl dat voorheen vooral in de avonduren en weekenden was. Dit suggereert dat Noord-Korea het web hoofdzakelijk gebruikt voor zakelijke doeleinden, in plaats van recreatieve.
Regime
De toename in internetgebruik komt enkel voor de rekening van leden van het Noord-Koreaanse regime. Burgers hebben nog altijd geen toegang tot het wereldwijde web. Het bewind verbiedt dit, om te voorkomen dat gewone Noord-Koreanen in aanraking komen met externe informatie, die hun geloof in de overheidspropaganda kan ondermijnen. Wel is er een intranetsysteem in Noord-Korea waarmee burgers met elkaar kunnen appen, chatten en mailen.
Andere landen kijken naar de methoden die Noord-Korea hanteert. „Iran is begonnen met het inzetten van cryptovaluta om internationale betalingen te faciliteren en om Amerikaanse controle over de financiële markten te omzeilen”, zo staat in het rapport te lezen. De onderzoekers vrezen dat ook landen als Venezuela en Syrië lessen trekken uit de Noord-Koreaanse methode om sancties te ontwijken.
Het onderzoek illustreert dat de sancties er niet in slagen geldstromen naar Noord-Korea te beteugelen. Het land kan nu buiten het zicht van controleurs om grote hoeveelheden geld verplaatsen.
