1 Samuël 8:10-22

Samuel nu zeide al de woorden des HEEREN het volk aan, hetwelk een koning van hem begeerde. En zeide: Dit zal des konings wijze zijn, die over u regeren zal: hij zal uw zonen nemen, dat hij hen zich stelle tot zijn wagen, en tot zijn ruiteren, dat zij voor zijn wagen henen lopen; En dat hij hen zich stelle tot oversten der duizenden, en tot oversten der vijftigen; en dat zij zijn akker ploegen, en dat zij zijn oogst oogsten, en dat zij zijn krijgswapenen maken, mitsgaders zijn wapentuig. En uw dochteren zal hij nemen tot apothekeressen, en tot keukenmaagden, en tot baksters. En uw akkers, en uw wijngaarden, en uw olijfgaarden, die de beste zijn, zal hij nemen, en zal ze aan zijn knechten geven. En uw zaad, en uw wijngaarden zal hij vertienen, en hij zal ze aan zijn hovelingen, en aan zijn knechten geven. En hij zal uw knechten, en uw dienstmaagden, en uw beste jongelingen, en uw ezelen nemen, en hij zal zijn werk daarmede doen. Hij zal uw kudden vertienen; en gij zult hem tot knechten zijn. Gij zult wel te dien dage roepen, vanwege uw koning, dien gij u zult verkoren hebben, maar de HEERE zal u te dien dage niet verhoren. Doch het volk weigerde Samuels stem te horen; en zij zeiden: Neen, maar er zal een koning over ons zijn. En wij zullen ook zijn gelijk al de volken; en onze koning zal ons richten, en hij zal voor onze aangezichten uitgaan, en hij zal onze krijgen voeren. Als Samuel al de woorden des volks gehoord had, zo sprak hij dezelve voor de oren des HEEREN. De HEERE nu zeide tot Samuel: Hoor naar hun stem, en stel hun een koning. Toen zeide Samuel tot de mannen van Israel: Gaat heen, een iegelijk naar zijn stad.

Uitleg

Samuël ziet met lede ogen toe hoe het volk het verlangen van hun hart krijgt. Want de Heere laat het gebeuren. Aangrijpend! Hij geeft Israel over aan ‘het goeddunken van hun eigen hart’. Hun zondige verlangen naar een koning als alle andere volken, is niets minder dan het verwerpen van God (vs. 7). God vervult de wens van het volk, zodat ze zullen ervaren wat het is om God te verwerpen. Het betekent niet dat God het met de wens van het volk eens is. De Heere geeft Israël een koning in Zijn toorn (Hos. 13:1). Je zou denken: God verlaat het volk. Maar daarvan is hier geen sprake! Hij verbreekt de verbondsrelatie niet. Omdat Hij dit volk innig liefheeft. Onbegrijpelijke verbondstrouw voor verbondsbrekers! De Heere maakt via Samuël aan het volk bekend wat de gevolgen zijn van het begeren van een aardse koning. Het zal een zware belasting voor het volk betekenen (zie vs. 11-18). God waarschuwt van tevoren voor de gevolgen van het verachten van Hem. Nog steeds, trouwens! Eerlijk laat het Woord zien dat een leven zonder te rekenen met de Heere destructief is. Zodat je niet zult kunnen zeggen: ‘Ik heb het niet geweten…’ Ook jij niet!