En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.
Uitleg
Het volgende onderwerp dat de Catechismus aan de orde stelt, is het gebed. Net als de wet behoort dit tot het hoofdstuk over de dankbaarheid. Antwoord 116 noemt het gebed zelfs het belangrijkste onderdeel van de dankbaarheid. Want: wie dankbaar is, die bidt. Daarentegen: wie van de ware dankbaarheid niets kent, kent kennelijk ook geen waar gebedsleven.
Misschien vind je dat vreemd. Dankbaarheid is immers een gevolg van de verlossing? En het gebed komt daar toch juist vóór? Eerst bid je, dan word je verlost, dán ben je dankbaar. Zou dat niet een betere volgorde zijn? 'Toch niet', zeggen de opstellers van de Catechismus dan. 'Wij zien het gebed vooral als de adem van de ziel. Zó willen we het graag behandelen.'
Iets wat ademt, lééft. Een ziel die bidt, is een levendgemaakte ziel. Antwoord 116 heeft het over 'hartelijk zuchten' en 'zonder ophouden bidden en danken'. Het is bijbels om zo over het gebed te spreken. Denk maar aan Psalm 42: Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God! Of Psalm 63: Mijn ziel dorst naar U; mijn vlees verlangt naar U, in een land, dor en mat, zonder water.
Maar ondanks dat het bijbels is, spreekt het bepaald niet vanzelf. Een dode zondaar bidt wel met de lippen, maar niet met het hart. Daar komt pas verandering in door het werk van de Heilige Geest, ook wel de 'Geest van de gebeden' genoemd.
Wanneer is een gebed écht? Wanneer ademt de ziel? Die vragen wil antwoord 117 beantwoorden. Echt bidden is de enige ware God van harte aanroepen. Dat gebeurt wanneer we onze geestelijke nood leren kennen. Dan worden we ootmoedig: nederig voor Gods aangezicht. Dan presenteren we ons niet meer zo mooi mogelijk, maar bidden we enkel nog 'om Jezus' wil'. Denk maar aan Saulus, de farizeeër. Wat had hij al een gebeden opgezegd! Maar pas als hij werkelijk is stilgezet, zegt de Heere over hem: Want zie, hij bidt...
Waar mag je om bidden? Eigenlijk om alles, zegt antwoord 118. Al je behoeften, al wat je nodig hebt, of het nu voor het lichaam is of voor je ziel. Maar... dan wel zoals Christus het ons heeft geleerd. Geen wereldse zaken, maar wat wérkelijk goed is voor lichaam en ziel. Want dát wil God geven aan ieder die erom verlegen is!
Zelf heeft de Heere Jezus het voorbeeld gegeven. Aan Zijn discipelen leerde Hij het 'Onze Vader'. Niet bedoeld om snel af te raffelen, maar als voorbeeld voor jouw gebed. Met eerbied mag je dit voorbeeld navolgen. Dat mag met je eigen woorden. Dat mag in Jezus' Naam.
Het volgende onderwerp dat de Catechismus aan de orde stelt, is het gebed. Net als de wet behoort dit tot het hoofdstuk over de dankbaarheid. Antwoord 116 noemt het gebed zelfs het belangrijkste onderdeel van de dankbaarheid. Want: wie dankbaar is, die bidt. Daarentegen: wie van de ware dankbaarheid niets kent, kent kennelijk ook geen waar gebedsleven.
Royaal biedt de kapper het pas geknipte ventje een snoepje aan. Natuurlijk steekt die het direct in z'n mond. Maar dan tikt zijn moeder hem op de schouder. 'Wat zeg je dan?' 'Dankjewel', reageert de volle mond. Nauwelijks te horen. Toch hechten we er waarde aan. Netjes bedanken is wel zo beleefd.
Donderdag hoorde je de lokstem van het Evangelie. Misschien heb je er nog een tijdje over zitten dubben. Rijke beloften, geen voorwaarden... 'Maar', zeg je, 'als je bidt, moet het toch écht zijn? Het moet toch van harte zijn? Dat is nou juist mijn probleem. Als ik bid, krijg ik m'n hart er niet in mee.'
'Jaco, je bent ernstig ziek. De dokter heeft het vastgesteld.' 'Nou, zal wel meevallen. Ik voel niks hoor.' 'Dat zal best, jongen, maar lees eens wat ik hier vind op internet. Dat is precies wat de dokter zegt: het is écht levensbedreigend.'
In de drukke groep stelt je vriend een vraag. Terwijl je hem serieus antwoord probeert te geven, is hij alweer met een ander in gesprek. Dat voelt niet fijn. Hij is kennelijk niet geïnteresseerd in wat jij ervan vindt. Is hij wel écht je vriend?
Hoe kun je weten dat een mens van nature onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad? Kijk maar naar kleine kinderen. Hoe je een koekje uit de koektrommel steelt, hoeft niemand ze uit te leggen. Hoe je moet bidden wel. Ogen dicht, handen vouwen, stilzitten, meedoen. Vader zegt het voor. Soms kost het jaren.
Dinsdag: Het gebed
Handelingen 9:11
Uitleg
Het volgende onderwerp dat de Catechismus aan de orde stelt, is het gebed. Net als de wet behoort dit tot het hoofdstuk over de dankbaarheid. Antwoord 116 noemt het gebed zelfs het belangrijkste onderdeel van de dankbaarheid. Want: wie dankbaar is, die bidt. Daarentegen: wie van de ware dankbaarheid niets kent, kent kennelijk ook geen waar gebedsleven.
Misschien vind je dat vreemd. Dankbaarheid is immers een gevolg van de verlossing? En het gebed komt daar toch juist vóór? Eerst bid je, dan word je verlost, dán ben je dankbaar. Zou dat niet een betere volgorde zijn? 'Toch niet', zeggen de opstellers van de Catechismus dan. 'Wij zien het gebed vooral als de adem van de ziel. Zó willen we het graag behandelen.'
Iets wat ademt, lééft. Een ziel die bidt, is een levendgemaakte ziel. Antwoord 116 heeft het over 'hartelijk zuchten' en 'zonder ophouden bidden en danken'. Het is bijbels om zo over het gebed te spreken. Denk maar aan Psalm 42: Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God! Of Psalm 63: Mijn ziel dorst naar U; mijn vlees verlangt naar U, in een land, dor en mat, zonder water.
Maar ondanks dat het bijbels is, spreekt het bepaald niet vanzelf. Een dode zondaar bidt wel met de lippen, maar niet met het hart. Daar komt pas verandering in door het werk van de Heilige Geest, ook wel de 'Geest van de gebeden' genoemd.
Wanneer is een gebed écht? Wanneer ademt de ziel? Die vragen wil antwoord 117 beantwoorden. Echt bidden is de enige ware God van harte aanroepen. Dat gebeurt wanneer we onze geestelijke nood leren kennen. Dan worden we ootmoedig: nederig voor Gods aangezicht. Dan presenteren we ons niet meer zo mooi mogelijk, maar bidden we enkel nog 'om Jezus' wil'. Denk maar aan Saulus, de farizeeër. Wat had hij al een gebeden opgezegd! Maar pas als hij werkelijk is stilgezet, zegt de Heere over hem: Want zie, hij bidt...
Waar mag je om bidden? Eigenlijk om alles, zegt antwoord 118. Al je behoeften, al wat je nodig hebt, of het nu voor het lichaam is of voor je ziel. Maar... dan wel zoals Christus het ons heeft geleerd. Geen wereldse zaken, maar wat wérkelijk goed is voor lichaam en ziel. Want dát wil God geven aan ieder die erom verlegen is!
Zelf heeft de Heere Jezus het voorbeeld gegeven. Aan Zijn discipelen leerde Hij het 'Onze Vader'. Niet bedoeld om snel af te raffelen, maar als voorbeeld voor jouw gebed. Met eerbied mag je dit voorbeeld navolgen. Dat mag met je eigen woorden. Dat mag in Jezus' Naam.
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Het gebed
Het volgende onderwerp dat de Catechismus aan de orde stelt, is het gebed. Net als de wet behoort dit tot het hoofdstuk over de dankbaarheid. Antwoord 116 noemt het gebed zelfs het belangrijkste onderdeel van de dankbaarheid. Want: wie dankbaar is, die bidt. Daarentegen: wie van de ware dankbaarheid niets kent, kent kennelijk ook geen waar gebedsleven.
Misschien ...
-Woensdag: Woensdag: Dankzeggen
Royaal biedt de kapper het pas geknipte ventje een snoepje aan. Natuurlijk steekt die het direct in z'n mond. Maar dan tikt zijn moeder hem op de schouder. 'Wat zeg je dan?' 'Dankjewel', reageert de volle mond. Nauwelijks te horen. Toch hechten we er waarde aan. Netjes bedanken is wel zo beleefd.
God wil ook dat ...
-Donderdag: Vrijdag: Van harte
Donderdag hoorde je de lokstem van het Evangelie. Misschien heb je er nog een tijdje over zitten dubben. Rijke beloften, geen voorwaarden... 'Maar', zeg je, 'als je bidt, moet het toch écht zijn? Het moet toch van harte zijn? Dat is nou juist mijn probleem. Als ik bid, krijg ik m'n hart er niet in mee.'
<...-Vrijdag: Zaterdag: Nood leert bidden
'Jaco, je bent ernstig ziek. De dokter heeft het vastgesteld.' 'Nou, zal wel meevallen. Ik voel niks hoor.' 'Dat zal best, jongen, maar lees eens wat ik hier vind op internet. Dat is precies wat de dokter zegt: het is écht levensbedreigend.'
Zou Jaco het lezen? Zou hij dan wél ongerust ...
-Zaterdag: Zondag: Hem geloven
In de drukke groep stelt je vriend een vraag. Terwijl je hem serieus antwoord probeert te geven, is hij alweer met een ander in gesprek. Dat voelt niet fijn. Hij is kennelijk niet geïnteresseerd in wat jij ervan vindt. Is hij wel écht je vriend?
Er zijn mensen die weinig naar de kerk gaan ...
-Zondag: Maandag: Leren bidden
Hoe kun je weten dat een mens van nature onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad? Kijk maar naar kleine kinderen. Hoe je een koekje uit de koektrommel steelt, hoeft niemand ze uit te leggen. Hoe je moet bidden wel. Ogen dicht, handen vouwen, stilzitten, meedoen. Vader zegt het voor. Soms kost het jaren.
...
-Maandag: