Johannes 20:15-20:16

Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat weent gij? Wien zoekt gij? Zij, menende, dat het de hovenier was, zeide tot Hem: Heere, zo gij Hem weg gedragen hebt, zeg mij, waar gij Hem gelegd hebt, en ik zal Hem wegnemen. Jezus zeide tot haar: Maria! Zij, zich omkerende, zeide tot Hem: Rabbouni, hetwelk is gezegd, Meester. Jezus zeide tot haar: Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vare op tot Mijn Vader en uw Vader, en tot Mijn God en uw God. Maria Magdalena ging en boodschapte den discipelen, dat zij den Heere gezien had, en dat Hij haar dit gezegd had. Als het dan avond was, op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden! En dit gezegd hebbende, toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zijde. De discipelen dan werden verblijd, als zij den Heere zagen.

Uitleg

Petrus en Johannes zijn in verwarring naar huis. Maria Magdalena blijft achter. Haar verdriet en gemis van de Heere Jezus zijn zo sterk…ze kan niet weggaan...ze hebben haar Heere weggenomen!

Ze huilt tranen van liefde. Tranen van heimwee. Zo hebben gelovigen ook tijden waarin ze de Levende missen. Waarin ze met heimwee terugdenken aan de tijden dat Hij met hun sprak. Bij Maria én bij al Gods kinderen zijn dat tranen van liefde, maar tegelijk tranen van ongeloof. Want als Maria geloofd had dat Hij op de derde dag zou opstaan, dan had ze Hem niet gezocht in het graf. Het wonderlijke is dat Christus haar liefdestranen aanziet. Hij ziet haar ongeloof en onkunde van Zijn woorden wel, maar de liefde die achter haar tranen ligt ziet Hij aan. Hij openbaart Zich opnieuw omdat Hij ziet dat zij Hem oprecht bemind. Wie Hem veel liefheeft, ontvangt veel van Zijn liefdesuitingen (Joh.14:21).

Maria is vol verwarring en herkent Hem eerst niet eens. Maar het noemen van haar naam is genoeg. Daarin maakt Hij zich bekend. Misschien worstel je er wel eens mee weinig kennis te hebben. ‘Ik begrijp er zo weinig van, ik kan Hem nooit leren kennen…’ Dat is niet waar. Als Hij je naam maar noemt. Dat is genoeg! Dan ken je Hem. Geestelijk leven is geen verstandsleer. Ook geen gevoelsleer trouwens. Verstand en gevoel doen wel mee, maar het gaat om je geweten. In je geweten overtuigd worden van zonde. In je geweten weten dat Hij tot jouw spreekt door het Woord. In je geweten gereinigd worden door Zijn bloed. Als Hij je naam noemt weet je het zeker. Ken je Zijn stem?

Vragen:
Waarom zijn verstandsgeloof en gevoelsgeloof geen echt geloof?
Op welke manier doen verstand en gevoel wel mee bij het ware geloof?

Zingen: Psalm 42:6

Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF