Vrijdag: Gods geduld en lankmoedigheid

2 Petrus 3:9

De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.

Uitleg

Geduld heeft in de Bijbel de klank van: wachten met het oordeel. Je kent dat wel: je kunt soms al te snel je oordeel over iemand hebben. Je kunt al te snel in een bepaalde situatie willen ingrijpen, terwijl met meer geduld een andere afloop mogelijk was. Zo doet de Heere immers ook? Hij treuzelt niet met de belofte, al leggen sommigen dat zo uit, en al wordt Hij ermee bespot. God heeft, met eerbied gesproken, een lange adem. Hij wacht nog…, want Hij wil niet graag dat mensen verloren gaan. Daar is Hij niet op uit, dat strijdt met wie Hij is. Is dat niet ongelooflijk? Hij zou volledig recht doen wanneer Hij handelend op zou treden, maar Hij doet het niet, nóg niet. Want hij ziet uit naar bekering van hen die Hem tot nu te lieten roepen. Wie weet, heeft Hij wel geduld om jou. Wie weet wacht Hij wel op jouw antwoord. Gods kinderen zien naar de grote toekomst, de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Wég van de gebrokenheid, wég van alles wat getekend is door het ‘oude’; want alles zal nieuw worden en je kunt je nieuwsgierigheid nauwelijks bedwingen! Hoe is jouw beeld van die grote dingen aan het eind van deze wereldtijd? Hebben ze een plek in je gebeden? Je hebt nog veel plannen, zeker, maar Gods plan gaat daar nog ver bovenuit!

In de tijd van de apostel Petrus waren er mensen die ongeduldig werden bij het wachten op de wederkomst van Christus (vers 9). Wat vind jij daarvan? En wat zegt Petrus over wat onze houding moet zijn (vers 12a)?

 

 


Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF

Alle Leesplan dagen

-Dinsdag: Dinsdag: Niet bang

Nog één keer wijst de profeet op de komende dag van de Heere. De dag van het gericht, dat God aan Zijn vijanden zal voltrekken. Hij ziet hoe op die dag de hemellichamen hun licht inhouden. Het is een dag van diepe duisternis. Alleen Gods stem is te horen als het brullen van een leeuw. Het geluid ...

-Woensdag: Woensdag: Zingen van Gods gericht

Het is opvallend dat in deze psalm, net als in de vorige, niet alleen Israël wordt opgeroepen de Heere te loven en te prijzen, maar dat in die oproep ook de volken worden betrokken. Ook de geschapen natuur wordt tot loflied opgeroepen. Uit alle geslacht, taal en natie, van noord en zuid, van oost en west zullen ...

-Donderdag: Donderdag: Komst van Elia

In Joodse kringen staat op sederavond, vlak voor het Paasfeest, een lege stoel. Die is bestemd voor Elia, voor het geval hij langs mocht komen. Dit gebruik gaat terug o.a. op deze tekst. Deze woorden zijn een bemoediging. Voordat de grote dag aanbreekt, zal eerst Elia komen. Hij gold als een van de grootste profeten van het Oude ...

-Vrijdag: Vrijdag: Gods geduld en lankmoedigheid

Geduld heeft in de Bijbel de klank van: wachten met het oordeel. Je kent dat wel: je kunt soms al te snel je oordeel over iemand hebben. Je kunt al te snel in een bepaalde situatie willen ingrijpen, terwijl met meer geduld een andere afloop mogelijk was. Zo doet de Heere immers ook? Hij treuzelt niet met de belofte, ...

-Zaterdag: Zaterdag: De Heere Jezus tegemoet gaan

Als de Koning op koningsdag een dorp of stad bezoekt, wordt alles daar voor zijn komst in gereedheid gebracht. Hij wordt echt binnengehaald. Zo zal de Heere Jezus straks Zijn feestelijke en majesteitelijke intocht houden op aarde. Nee, voor wie niet bereid is Hem te ontmoeten zal het geen feestdag zijn; integendeel. Maar voor wie Zijn verschijning liefhebben is ...

-Zondag: Zondag: Een nieuw lichaam

Wie heeft die vraag nooit eens voelen bovenkomen als het gaat over de lichamelijke opstanding: hoe is dat toch mogelijk? Nu maakt het wel verschil hoe je zo’n vraag stelt. Als we dat doen vanuit de gedachte: ‘Alleen wat ik met mijn verstand bevatten kan, is mogelijk’, zitten we er ver naast. Dan zijn we ...

-Maandag: Maandag: Een plaats bereiden

Hier begint de zogenoemde ‘afscheidsrede’ van Jezus op de avond van Zijn gevangenneming. Toch kun je niet van een echt afscheid spreken, want de nadruk ligt veel meer op de blijvende verbondenheid. Jezus gaat naar de Vader om een plaats te bereiden. Uiteindelijk komt Hij terug om de gelovigen te laten delen in Zijn heerlijkheid. In de ...