Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijn woorden tot uw oren ingaan.
Uitleg
Psalm: 145: 5
Een mensenmassa verzamelt zich op het tempelplein. Het is Pinksteren, het Loofhuttenfeest doet Jeruzalem bruisen van vreugde. Jaarlijks herdenken de Joden op die manier de bevrijdende uittocht uit Egypte. Zo ook dit jaar. Te midden van de opeengepakte menigte ontstaat beweging zodra een krachtige wind opsteekt. Boven de mensenmassa uit ziet men vurige tongen op de hoofden van een groep mensen in de verte. Dan horen alle aanwezigen krachtige stemmen in hun eigen taal spreken. Er ontstaat verwarring. Wat gebeurt hier? Op dat moment verheft Petrus zijn stem. Schallend klinkt zijn stemgeluid over het tempelplein: “Gij Joodse mannen…!” De krachtige figuur van Petrus trekt de aandacht. Al snel hangt de menigte aan zijn lippen. “En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.” Petrus citeert woorden van de profeet Joël. De langverwachte profetie van deze oudtestamentische profeet gaat in vervulling. Confronterend laat Petrus zien dat de Man die zij doodden in werkelijkheid de Messias was. “Deze Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.” Petrus’ woorden komen vandaag op jou af. Jij en ik, wij hebben de Zoon van God gekruist. Niet de Joden, niet de Romeinen, maar wij staan schuldig. Kijk nog eens goed naar Petrus, de man van tegenstellingen. De man van grote woorden en zondige daden. In hem zien we iets van Gods onbaatzuchtige genade. Voor Petrus was uitkomst, zou de Heere dan aan jou voorbijgaan?
“Wij hebben gevonden de Messias, het welk is, overgezet zijnde, de Christus!” Enthousiast valt Andreas bij zijn broer Simon met de deur in huis. Hij is er helemaal vol van. Zojuist ontmoette hij de Man waar de Joden al duizenden jaren naar uitkijken. Niet dat die Man zo opviel. Uit zichzelf zou Andreas Hem ...
“Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!” Voor Petrus is het klip en klaar, natuurlijk is Jezus de Zoon van God! Zoals altijd reageert Petrus als haantje de voorste. Voor hem geen twijfel. Voor hem geen onzekerheid. Voor hem geen open eindjes. Hij is er uit: Christus is de Zoon van ...
“Ik zal mijn leven voor U zetten!” Oei, wat blaast Petrus hoog van de toren. Terwijl de Zoon van God Zelf aangeeft dat niemand hem kan volgen in Zijn lijdensweg, gaat Petrus dwars tegen Hem in. Radicaal kiest hij positie tegenover Christus. “Heere, waarom kan ik U nu niet volgen?” vraagt hij ...
Petrus ontkent, ontkent en ontkent. Drie keer. Nee, hij kent Jezus van Nazareth niet. Hij was al helemaal geen discipel van Hem. Hij heeft niets met Hem te maken. Met klem ontkent hij alle verbondenheid met Christus. Glashard verloochent Petrus de Zaligmaker. Zijn hachje is hem op dit moment meer waard dan de eer van zijn ...
Zoals ze van Petrus gewend zijn neemt hij ook vandaag het initiatief: “Ik ga vissen!” De discipelen, die al dagenlang doorbrengen zonder hun Meester in het midden, volgen hem naar buiten. Er moet brood op de plank komen. Wie niet werkt, zal ook niet eten. Krachtig duwen ze de vissersboot los van de bodem ...
Drie keer loog Petrus publiekelijk. Iedereen kon het horen, hij deed het openbaar. Drie keer laat Christus hem daarom publiek uitspreken dat hij de Zaligmaker liefheeft. Opnieuw gebeurt dit niet achter gesloten deuren, maar in het midden van een groep. Petrus is veranderd. Hij heeft nog hetzelfde karakter, maar de scherpe kantjes zijn er af. Bedroefd ...
Een mensenmassa verzamelt zich op het tempelplein. Het is Pinksteren, het Loofhuttenfeest doet Jeruzalem bruisen van vreugde. Jaarlijks herdenken de Joden op die manier de bevrijdende uittocht uit Egypte. Zo ook dit jaar. Te midden van de opeengepakte menigte ontstaat beweging zodra een krachtige wind opsteekt. Boven de mensenmassa uit ziet men vurige tongen op de ...
Maandag: Petrus preekt
Handelingen 2:14
Uitleg
Psalm: 145: 5
Een mensenmassa verzamelt zich op het tempelplein. Het is Pinksteren, het Loofhuttenfeest doet Jeruzalem bruisen van vreugde. Jaarlijks herdenken de Joden op die manier de bevrijdende uittocht uit Egypte. Zo ook dit jaar. Te midden van de opeengepakte menigte ontstaat beweging zodra een krachtige wind opsteekt. Boven de mensenmassa uit ziet men vurige tongen op de hoofden van een groep mensen in de verte. Dan horen alle aanwezigen krachtige stemmen in hun eigen taal spreken. Er ontstaat verwarring. Wat gebeurt hier? Op dat moment verheft Petrus zijn stem. Schallend klinkt zijn stemgeluid over het tempelplein: “Gij Joodse mannen…!” De krachtige figuur van Petrus trekt de aandacht. Al snel hangt de menigte aan zijn lippen. “En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.” Petrus citeert woorden van de profeet Joël. De langverwachte profetie van deze oudtestamentische profeet gaat in vervulling. Confronterend laat Petrus zien dat de Man die zij doodden in werkelijkheid de Messias was. “Deze Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.” Petrus’ woorden komen vandaag op jou af. Jij en ik, wij hebben de Zoon van God gekruist. Niet de Joden, niet de Romeinen, maar wij staan schuldig. Kijk nog eens goed naar Petrus, de man van tegenstellingen. De man van grote woorden en zondige daden. In hem zien we iets van Gods onbaatzuchtige genade. Voor Petrus was uitkomst, zou de Heere dan aan jou voorbijgaan?
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Simon wordt Petrus
Psalm: 84: 3
“Wij hebben gevonden de Messias, het welk is, overgezet zijnde, de Christus!” Enthousiast valt Andreas bij zijn broer Simon met de deur in huis. Hij is er helemaal vol van. Zojuist ontmoette hij de Man waar de Joden al duizenden jaren naar uitkijken. Niet dat die Man zo opviel. Uit zichzelf zou Andreas Hem ...
-Woensdag: Woensdag: Petrus gelooft
Psalm: 95: 1
“Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!” Voor Petrus is het klip en klaar, natuurlijk is Jezus de Zoon van God! Zoals altijd reageert Petrus als haantje de voorste. Voor hem geen twijfel. Voor hem geen onzekerheid. Voor hem geen open eindjes. Hij is er uit: Christus is de Zoon van ...
-Donderdag: Donderdag: Petrus overschat zichzelf
Psalm: 141: 3
“Ik zal mijn leven voor U zetten!” Oei, wat blaast Petrus hoog van de toren. Terwijl de Zoon van God Zelf aangeeft dat niemand hem kan volgen in Zijn lijdensweg, gaat Petrus dwars tegen Hem in. Radicaal kiest hij positie tegenover Christus. “Heere, waarom kan ik U nu niet volgen?” vraagt hij ...
-Vrijdag: Vrijdag: Petrus liegt
Psalm: 40: 6
Petrus ontkent, ontkent en ontkent. Drie keer. Nee, hij kent Jezus van Nazareth niet. Hij was al helemaal geen discipel van Hem. Hij heeft niets met Hem te maken. Met klem ontkent hij alle verbondenheid met Christus. Glashard verloochent Petrus de Zaligmaker. Zijn hachje is hem op dit moment meer waard dan de eer van zijn ...
-Zaterdag: Zaterdag: Petrus vist
Psalm: 73: 13
Zoals ze van Petrus gewend zijn neemt hij ook vandaag het initiatief: “Ik ga vissen!” De discipelen, die al dagenlang doorbrengen zonder hun Meester in het midden, volgen hem naar buiten. Er moet brood op de plank komen. Wie niet werkt, zal ook niet eten. Krachtig duwen ze de vissersboot los van de bodem ...
-Zondag: Zondag: Petrus belijdt liefde
Psalm: 73: 12
Drie keer loog Petrus publiekelijk. Iedereen kon het horen, hij deed het openbaar. Drie keer laat Christus hem daarom publiek uitspreken dat hij de Zaligmaker liefheeft. Opnieuw gebeurt dit niet achter gesloten deuren, maar in het midden van een groep. Petrus is veranderd. Hij heeft nog hetzelfde karakter, maar de scherpe kantjes zijn er af. Bedroefd ...
-Maandag: Maandag: Petrus preekt
Psalm: 145: 5
Een mensenmassa verzamelt zich op het tempelplein. Het is Pinksteren, het Loofhuttenfeest doet Jeruzalem bruisen van vreugde. Jaarlijks herdenken de Joden op die manier de bevrijdende uittocht uit Egypte. Zo ook dit jaar. Te midden van de opeengepakte menigte ontstaat beweging zodra een krachtige wind opsteekt. Boven de mensenmassa uit ziet men vurige tongen op de ...