Subthema 'Columns 2013'

Je zou je kunnen afvragen welke rol satan eigenlijk nog speelt in de westerse wereld anno nu.

Amahoro! Goedendag! Ik heb net een enorme spin opgeruimd die zich verstopte in het gordijn. Eigenlijk kijken we daar helemaal niet meer van op, zeker niet nadat we een krokodil aaiden en verschillende kakkerlakken ontmoetten. Hier in Burundi is het niet bijzonder. We slapen niet erg comfortabel, maar daar zijn we al aan gewend, net als aan de koude douche. We vinden het inmiddels bijna raar als de stroom een dag niet uitvalt.

De dijken gaan bezwijken/ En daarom moeten wij weg./ De vlag die gaan wij strijken / Dus hebben wij nu pech./ Het water stijgt, straks hebben we Apeldoorn aan zee./ Zelf zakken we naar benee, dus neem je kaplaarzen maar mee. (Op de wijs van het Wilhelmus.)

Uitgebreid en vol enthousiasme vult hij de tijd. Zijn directe benaderingen en openheid vallen snel op. Nee, hij neemt geen blad voor de mond. In een andere windstreek van het land komen we een andere persoon tegen. Met een boers accent en een afwachtende houding zegt hij het een en ander.

Vandaag nuttig ik op school een vijfgangenmenu dat bestaat uit een oer-Hollandse bitterbal (ik betwijfel of het er echt een van Van Dobben is), een sprinkhaan, sushi, een gerecht lijkend op macaroni en een chocoladebrownie met tomaat.

Soms heb je dat: je hebt ergens helemaal geen zin in of je hebt ergens totaal geen inspiratie voor. Je wilt eigenlijk niets anders dan lui in je stoel blijven liggen omdat de zon zo heerlijk schijnt, maar tegelijkertijd voel je je schuldig omdat je nog zo veel moet doen. Je moet een werkstuk schrijven, maar je kunt gewoon geen complete zin bedenken, laat staan een goedlopend verhaal.

Vandaag is de dag dat de meeste vmbo�ers te horen hebben gekregen of ze al dan niet geslaagd zijn, morgen is het waarschijnlijk het uur van de waarheid voor havisten en vwo�ers. Daarom wil ik de kans aangrijpen om op deze plaats een woord te spreken tot de grote menigte van eindexamenkandidaten uit vmbo 4, havo 4 en vwo 6.

In veel gezinnen is het de gewoonte om op zondag een spelletje te doen. Juist op deze dag is daar tijd voor, in tegenstelling tot de andere dagen van de week. Het assortiment aan spelletjes is vaak zo uitgebreid dat het iedereen wel wat te bieden heeft. Het kan al een uitdaging op zich zijn om het spelletje te vinden dat aan ieders wensen voldoet.

Papierstoring. Ja hoor, het is weer zo ver. De printer is stuk. Preciezer gezegd: de printer doet waar hij zin in heeft.

Zo rond eind mei kan ik de gevreesde uitspraak weer verwachten: �Maandag gaan we je kamer opruimen.� Nu heb ik volgens mijn moeder de vervelende eigenschap om overal iets te laten slingeren �iets waar ikzelf overigens geen last van heb� en daar word ik dan ook regelmatig aan herinnerd.