Progressief Amerika zet de aanval in op geloof van Pence
„Amerikanen, pas op. Als je Trump afzet, krijg je Pence. Dat is nog erger. Dan wordt de kleptocratie, waar graaien de norm is, vervangen door theocratie, dat in de praktijk heilige terreur betekent”, waarschuwde de Amerikaanse, progressieve auteur Frank Bruni deze week. Een felle aanval op „een integere vicepresident”.
Voor conservatieve kiezers in de VS is het een geruststellend tafereel; voor progressieven een schrikbeeld: Pence staande achter president Trump terwijl die achter zijn bureau in de Oval Office zit.
Nog steeds is Pence een ankerpunt voor evangelicals. Hij staat voor Bijbelse waarden en normen. Hij kan president Trump bijsturen als dat nodig is – en dat is vaker dan de evangelicals lief is.
Sommige evangelicals hopen zelfs dat Pence inderdaad op enig moment het heft in handen krijgt. Er zijn er die hardop zeggen op Trump te hebben gestemd om de Bijbelvaste Pence aan een machtige positie te helpen. En in hun achterhoofd zit: als Trump tussentijds of aan het einde van zijn ambtstermijn vertrekt, kan Pence hem opvolgen.
Afkeer
Progressieven daarentegen hebben vanaf dag één hun afkeer jegens de vicepresident laten blijken. Toen Trump hem koos als running mate waren de linkse media in de VS er als de kippen bij om uitgebreid te vertellen wat een verschrikkelijk mens die Pence wel was: tegen abortus, tegen het homohuwelijk, tegen de genderagenda van Obama, tegen Obamacare enzovoort. Door hen werd gesuggereerd dat Pence op politiek terrein niets positiefs had bereikt – als lid van het Congres, noch als gouverneur van de staat Indiana. De tactiek van de linkse journalisten was duidelijk: de naam van Pence moest worden besmeurd. Want je moest er toch niet aan denken dat hij invloed in het Witte Huis zou krijgen.
Pence maakt er geen geheim van dat hij overtuigd christen is. Opgegroeid in een rooms-katholiek gezin is hij later samen met zijn vrouw overgegaan naar een Bijbelgetrouwe, evangelicale megakerk. Voor hem is de Bijbel norm voor het hele leven. „Je bent christen thuis, op straat, in je werk en je vrije tijd”, zei hij in een toespraak.
Allereerst christen
In allerlei interviews vertelt Pence vrijmoedig dat hij dagelijks ruim de tijd neemt voor Bijbellezen en gebed; dat hij een trouwe kerkganger is en dat Gods gebod ook moet doorwerken in het maatschappelijk leven. Bekend is zijn uitspraak: „Ik ben allereerst christen, daarna conservatief en ten slotte Republikein.”
Juist die vaste christelijke levensovertuiging is ook nu voor progressieve Amerikanen weer de steen des aanstoots. Frank Bruni schreef deze week in The New York Times dat Trump minder gevaarlijk is dan zijn vicepresident. „Pence is er diep van overtuigd dat hij een goddelijke opdracht heeft. Hij heeft de vaste wil om de hele natie te ordenen naar zijn geloofsmodel: een achterlijke, repressieve versie van het christendom.”
Bruni staat niet alleen in zijn kritiek. Eind augustus publiceert een tweetal journalisten, Michael D’Antonio en Peter Eisner, een biografie van Pence waarin zij naar eigen zeggen de ware aard van hem blootleggen. „Pence is een religieuze zeloot”, stelt D’Antonio in een interview met The New York Times. „Hij zal niet rusten voordat hij zijn morele inzichten heeft opgelegd aan de samenleving. Desnoods met dwang.”
Geesteszieke
Uit de voorpublicatie van de biografie van D’Antonio en Eisner blijkt dat zij geen nieuwe feiten aandragen. Ze fulmineren tegen zijn abortusstandpunt, tegen zijn afwijzing van het homohuwelijk en zijn steun aan het christelijk onderwijs. Breed wordt uitgemeten dat Pence denkt dat homoseksualiteit te genezen valt – een gedachte die bij Amerikaanse evangelicals niet echt uitzonderlijk is.
De aanvallen van Bruni en van het journalistenduo zijn geen incident. In februari zei schrijfster Joy Behar in een talkshow al dat Pence leed aan een geestesziekte omdat hij beweert tijdens het Bijbellezen en bidden soms Gods stem te horen. „Zeggen dat jij tot Jezus spreekt is één ding, beweren dat Jezus tot jou spreekt, is nog iets anders. Dan ben je geestelijk niet in orde.”
Opvallend is wel dat verschillende Amerikaanse media nu de publieke opinie lijken te willen mobiliseren tegen Pence. Waarom? D’Antonio laat daar geen misverstand over bestaan. „Uiteindelijk prefereer ik Trump omdat hij geen verborgen agenda heeft. Je weet dat het hem gaat om zichzelf, zijn eigen imago. Pence gaat het niet om zichzelf, maar om een hoger, allesomvattend ideaal dat onze persoonlijke vrijheid zal raken.”
Pence is erger
Jeff Taylor, politicoloog aan Dordt College in Sioux Center, duidt de kritiek op Pence als een actie van progressieve opinieleiders om de positie van Pence bij voorbaat te ondergraven, mocht die tussentijds Trump moeten opvolgen. „Het is lang niet zeker of dit gaat gebeuren. We weten nog niet wat er uit het onderzoek van Mueller tegen Trump komt. De ”smoking gun” is nog steeds niet gevonden. Maar linkse krachten in ons land willen ten koste van alles voorkomen dat een conservatieve christen het in ons land voor het zeggen krijgt. Dat vinden ze erger dan een president waarvan je niet zeker weet of hij de waarheid spreekt. Pence is integer. Dat geven zijn tegenstanders zonder meer toe. Zorgelijk vinden ze dat hij zijn geloof serieus neemt. Daarom wordt nu zwaar geschut in stelling gebracht.”