Waar in het Westen nog enige hoop leeft op een overwinning voor Oekraïne, gaat het in Rusland vooral over de vraag welk gebied uiteindelijk Russisch wordt. Stopt president Vladimir Poetin aan de Dnjepr? Of gaat hij helemaal tot aan Lviv? En wanneer valt Odessa?

Dat de Volksrepubliek Donetsk bevrijd zal worden van het Oekraïense leger, staat voor de Russen wel vast. Volgens het Russische persbureau TASS zal dat bovendien niet lang meer duren: voor het einde van augustus.

Maar buitenlandminister Sergei Lavrov liet onlangs doorschemeren dat Rusland niet stopt bij de Donbas. Rusland zou daartoe gedrongen zijn doordat het Westen raketten met een langer bereik aan Oekraïne leverde. De bufferzone moet daarom worden vergroot.

„In principe zijn we nog niet serieus begonnen”, zei president Poetin in een vergadering met fractieleiders van de Doema begin juli. De resultaten zouden echter al veelbelovend zijn. Persbureau RIA schetste onlangs een deplorabel beeld van het Oekraïense leger. Het moreel zou laag zijn, de manschappen uitgeput en het leger zou bovendien kampen met een tekort aan brandstof, munitie en voedsel. Er gaan video’s rond van bataljons die aangeven niet meer te willen vechten in „zelfmoordacties.”

De situatie is zelfs zo slecht –als men de Russen moet geloven– dat Kiev de lichamen van gesneuvelde soldaten weigert te verwijderen van het slagveld: het regime heeft geen geld om de compensatie aan familieleden te betalen. Volgens Russische cijfers zijn er al ruim 60.000 Oekraïense soldaten gesneuveld en nog eens 40.000 zwaargewond. Recente Oekraïense cijfers zijn er niet; begin juni sprak Kiev van zo’n 10.000 doden.

Russische media spiegelen het verdere verloop van de oorlog gunstig voor. Als het sterk verstedelijkte Donbas valt, liggen de Oekraïense vlaktes open – terrein waar de Russen tactisch sterker zouden zijn. Dan komt de operatie mogelijk in een stroomversnelling. De levering van geavanceerde westerse wapens als de Himars zou daar niets aan veranderen.

Rusland keert zich intussen in felle bewoordingen verder af van het Westen. Dat zou zich –in de woorden van oud-president Dmitri Medvedev– kenmerken door „arrogante grofheid, onvolwassen infantilisme en primitieve domheid.”

De focus van Moskou ligt vooral op landen als Brazilië, India, China en Zuid-Afrika, de zogenoemde BRICS-landen. Ook met Iran zijn de banden aangehaald; voorheen kon Rusland rekenen op sancties als het flirtte met Teheran. Enkele vliegtuigen met geavanceerde drones landden al in Rusland vanuit Teheran. Buitenlandminister Lavrov reisde deze week af naar Afrika voor een charmeoffensief; eerder deed hij al het Midden-Oosten aan.

Rusland zinspeelt op een nieuw internationaal tribunaal, in samenwerking met onder andere voormalige Sovjetstaten en BRICS-landen. Aleksandr Bastirkin, hoofd van de Russische commissie die oorlogsmisdaden onderzoekt, liet in de Rossiskaja Gazeta weten dat het tribunaal uiteindelijk ook de „Oekraïense neonazi’s” zal berechten, „in de stijl van Neurenberg.” Er zijn al zo’n 1300 strafrechtelijke onderzoeken geopend tegen vermeend rechts-extremistische krijgsgevangenen.