Recentelijk deden geruchten de ronde dat de Iraanse Revolutionaire Garde (IRG) vluchten vanuit Teheran zou hebben georganiseerd. Dat riep vragen op over een mogelijke betrokkenheid van deze organisatie bij de oorlog in Oekraïne.
Ondertussen heeft deze IRG ook om andere redenen in de Verenigde Staten volop de aandacht. De Amerikaanse president Joe Biden heeft namelijk bij verschillende gelegenheden laten weten dat hij erover denkt om de IRG van de lijst van „buitenlandse terroristische organisaties” te halen. Voor Teheran is dit een harde voorwaarde om opnieuw met Washington te onderhandelen over een nieuw nucleair akkoord.
Khamal Kharrazi, oud-minister van Buitenlandse Zaken van Iran, stelde onlangs dat de IRG te vergelijken is met de Saudische Nationale Garde. Een nationaal leger dus, dat niet thuis hoort in een register van terroristische bewegingen zoals bijvoorbeeld de taliban.
Het loont daarom de moeite zich te verdiepen in de ideologische wortels van de IRG. Het reguliere Iraanse leger, de zogenoemde ”Artesh”, heeft onder andere tot taak de Iraanse grenzen te bewaken. De Artesh is dus wat het Westen verstaat onder een nationaal leger. Dat suggereert al dat de IRG blijkbaar toch iets anders is.
Volgens de Iraanse grondwet is de IRG een „ideologisch leger dat de missie heeft om de jihad op de weg van Allah te strijden.” De bedoeling is om Allahs soevereiniteit op aarde te herstellen, wat volgens de Iraanse geestelijkheid in Iran zelf al is gebeurd. De IRG onderscheidt zich dus fundamenteel van andere nationale strijdkrachten in de wereld.
De expansie van de IRG in de economische en politieke sfeer kwam in een stroomversnelling terecht toen Mahmud Ahmadinejad in 2005 tot president werd gekozen. Ahmadinejad kwam zelf voort uit de gelederen van de IRG. Leden van deze organisatie gingen onder zijn bewind prominente posities vervullen in de Iraanse samenleving.
Met Ahmadinejad ging het zogeheten ”mahdisme” een grotere rol spelen binnen de ideologie van de IRG. De twaalfde sjiitische iman was in het jaar 874 verdwenen in de grote verborgenheid, om aan het einde der tijden terug te keren als de bevrijder of ”mahdi”.
Volgens een aantal Iran-experts speelt dit mahdisme een grote rol onder vooral de jongere generaties binnen de IRG. De wederkomst van de mahdi op aarde zal het begin vormen van een oorlog die van apocalyptische omvang zal zijn. De activiteiten van de IRG zijn er onder andere op gericht om de komst van de mahdi te versnellen.
De oorlog in Syrië werd bijvoorbeeld vanuit dit gezichtspunt bezien omdat er oude sjiitische religieuze teksten bestaan die stellen dat onrust in Syrië de prelude vormt op de komst van de mahdi. Er bestaat echter nog een ander belangrijk obstakel dat de terugkeer van de mahdi verhindert: de staat Israël. Extremistische Iraanse clerici zijn ervan overtuigd dat de staat Israël zal worden vernietigd vóór de komst van de mahdi. Dit vormt een belangrijke missie voor de IRG.
Tegen deze achtergrond lijkt de IRG eerder op de Afghaanse taliban dan op het Nederlandse of Duitse leger.