Dat blijkt uit de inkomensraming voor de land- en tuinbouw die het sociaal-economisch onderzoeksinstituut Wageningen Economic Research maandag heeft gepubliceerd.

”Wageningen” hanteert als maat voor boereninkomens het zogeheten inkomen uit het bedrijf per onbetaalde arbeidsjaareenheid (aje, de boer zelf plus meewerkende gezinsleden). Varkenshouders draaien voor het tweede jaar op rij verlies. De onderzoekers ramen hun inkomen op gemiddeld 49.000 euro negatief, tegen 14.000 euro negatief in 2020. Zowel biggen (-20 procent) als vleesvarkens (-9 procent) brachten dit jaar minder op. Vooral in de tweede helft van het jaar verslechterde de varkensmarkt. Aan voer –goed voor de helft van de totale kosten op een varkensbedrijf– waren de boeren juist meer geld kwijt: de prijs daarvan pakte gemiddeld 13 procent hoger uit.

Het zijn vooral de zeugenhouderijen en gesloten varkensbedrijven die een zware tol betalen. Vleesvarkensbedrijven behalen nog een positief inkomen, omdat de prijs die zij voor biggen betalen sterker is gedaald dan de verkoopopbrengsten van hun vleesvarkens.

Ook de pluimveehouderij heeft last van hoge voerkosten. Daar staat tegenover dat vrije uitloopeieren, biologische eieren en eieren met het keurmerk Beter Leven hogere prijzen opbrachten. Ook vleeskuikens werden beter betaald. Per saldo daalden de inkomens van leghennenhouders met driekwart en die van vleeskuikenhouders met twee derde tot in beide gevallen 21.000 euro per onbetaalde aje. Dat is aanzienlijk lager dan het vijfjarig gemiddelde.

Melkveehouders zien het inkomen uit het bedrijf met 9000 euro toenemen tot 35.000 euro per onbetaalde aje. Gemiddeld pakt de melkprijs 10 procent hoger uit dan in 2020 dankzij een kleiner aanbod wereldwijd.

Akkerbouwers profiteren van hogere prijzen voor aardappelen en bieten, maar uien brengen een kwart minder op. De uienprijs daalt met bijna een kwart.

Ondanks de sterk gestegen energiekosten doet de glastuinbouw het goed. Het gemiddelde inkomen stijgt met 70.000 euro naar 293.000 euro per onbetaalde aje.