Het is niet mijn bedoeling om lesbiennes, homoseksuelen of transgenders in een kwaad daglicht te plaatsen. Naar mijn overtuiging past het een christen om respect op te brengen voor elke medemens. Wel heb ik moeite met de beweging achter de genoemde afkorting, waarvan de letters l, h en t de bekendste zijn. De afkorting lhbti dijt steeds verder uit. Inmiddels worden vaak de q, a en p eraan toegevoegd. Het geheel wordt afgesloten met een plusteken, symbool van: er kan nog meer bij. De afkorting vertegenwoordigt een serie begrippen waarmee mensen zich kunnen identificeren: je bent lesbienne, homo of transgender. Dat is meer dan een persoonseigenschap als ”je bent roodharig” of ”je bent stratenmaker”. Je kunt dan nog heel veel andere dingen zijn. Die maken je samen tot een complete persoonlijkheid. Dat geldt in onze samenleving niet voor iemand met homoseksuele gevoelens. Zijn homoseksualiteit is beslissend voor wie hij ten diepste is. Vroeger was daarvoor je geschiedenis doorslaggevend. Met het beantwoorden van de vraag ”van wie ben jij er een?” maakte je duidelijk wie je was.

Sinds 1800 is dat compleet veranderd. Wie je bent wordt bepaald door je eigen gevoelens: Wat maakt jou gelukkig? Hoe kun jij het beste tot zelfontplooiing komen? Onder invloed van de psycholoog Sigmund Freud krijgen daarbij vooral seksuele gevoelens een plaats. In de hedendaagse samenleving wordt je identiteit vrijwel uitsluitend bepaald door je seksuele oriëntatie: je bent hetero of homo of welke andere duiding ook maar bij je past.

De achterliggende gedachte van de lhbti-beweging is dat mensen pas werkelijk tot hun recht komen als ze leven volgens hun diepste, vooral seksuele gevoelens. Die gevoelens worden onderdrukt door de samenleving. Daar gelden regels, die bedacht zouden zijn om de heersende klasse in het zadel te houden. In de westerse samenleving zijn deze afgeleid van de Tien Geboden. De strijd tegen seksuele taboes is feitelijk een strijd tegen het christendom.

De combinatie lhbti heeft iets van een monsterverbond. Ten diepste hebben de letters niks met elkaar. Veel lesbiennes hebben moeite met de seksuele beleving van homo’s en moeten er niet aan denken dat een tot vrouw verbouwde man gebruik maakt van het damestoilet. Toch hebben de letters hun eigenbelang opzij gelegd in de strijd tegen de gemeenschappelijke vijand, het christendom.

Een christen trekt andere lijnen: bepalend voor je identiteit is met name of je de Heere Jezus mag kennen. Het doel van je leven is niet zelfontplooiing, maar Hem te volgen als discipel. Dat kost strijd. Want persoonlijke gevoelens en maatschappelijke ontwikkelingen moeten getoetst worden aan de Bijbel. Die strijd voer je als hetero en als homo, als transgender en als ‘gewone’ man of vrouw. Voor de Heere zijn we allemaal gelijk én allemaal zondaar. Voor allen geldt steeds het gebed: „Maak ons Uw beeld gelijk.”

De lhbti-beweging staat haaks op het christendom. Door Gods genade kunnen lhbti’ers zalig worden, net zo ruim en op dezelfde wijze als ieder ander.

De auteur is lid van het college van bestuur van scholengroep Wartburg - Driestar.