Ergens verbaasde het me niet. Ik had iets soortgelijks bij andere jonge Afghaanse vluchtelingen ook al vermoed, maar de meesten durfden er niet open over te spreken.

Seksueel misbruik is helaas een wereldwijd bekend fenomeen en Afghanistan is daar, net als andere islamitische landen, geen uitzondering op. Wat wél uitzonderlijk is, is de vorm die het in Afghanistan krijgt. De vrouwen en meisjes leven in de hypertraditionele context van het Afghaanse platteland zo gescheiden van de mannen en jongens dat ze bijna in een parallel universum wonen. Voor seksuele roofdieren zijn jongens dan ook veel makkelijker toegankelijk.

In Afghanistan heeft zich zodoende al eeuwen geleden een traditie ontwikkeld waarbij jonge jongens, vaak diegenen die er een beetje meisjesachtig uitzien, zich mooi moeten aankleden en voor groepen mannen moeten dansen. Die traditie heeft zelfs een naam: ”bacha bazi”, wat vrij vertaald ”spelen met jongens” betekent.

De afgelopen jaren vierden de bacha bazi-praktijken weer hoogtij. Met name het Afghaanse leger, de ANSF, stond erom bekend dat er vaak besloten bijeenkomsten werden gehouden waarbij het de taak was van de ‘speeljongens’ om de mannen te vermaken door hen te bedienen en voor hen te dansen. Dat gebeurde soms onder de ogen van westerse troepen die de laatste twintig jaar in het land aanwezig waren.

Niet zelden eindigen deze avonden ermee dat de jongens seksueel misbruikt worden door hun ‘eigenaars’. Die laatsten zijn vaak krijgsheren die de jongens uit arme families kopen en daarmee hun status verhogen.

Nu de rol van het Afghaanse leger zo goed als uitgespeeld is en het land bijna helemaal is overgenomen door de taliban, is de vraag wat het lot van deze speeljongens zal zijn. De komst van de taliban is voor veel groepen in de samenleving een enorme achteruitgang, en dan vooral voor meisjes en vrouwen. Maar voor deze jongens zou het weleens een voordeel kunnen zijn. Tijdens hun eerste schrikbewind, eind jaren 90, veroordeelden de taliban de praktijk van bacha bazi in alle toonaarden.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er nooit individuele talibanstrijders geweest zijn die zich eraan schuldig hebben gemaakt. In ”De vliegeraar”, het wereldberoemd geworden boek van Khaled Hosseini over het leven in Kabul rond de komst van de taliban, wordt een hoge talibanofficier bewust neergezet als iemand die jonge jongens misbruikt. Maar eerlijk is eerlijk, de taliban veroordelen deze praktijken feller dan welke andere Afghaanse strijdgroep ook. Laat dat een heel klein lichtpuntje zijn in de inktzwarte periode die Afghanistan is ingegaan.