Het pension even buiten Arnemuiden telt twintig gloednieuwe kennels, waar de honden die er verblijven de ruimte hebben. De kennels zijn voorzien van een luik waardoor de viervoeters ook lekker buiten kunnen liggen. En er is een speelweitje waar ze naar hartenlust kunnen ravotten.

Verbouwing

Eigenaresse Nelianne Janse (23) is trots op haar hondenopvang. Ze is blij dat ze heeft geïnvesteerd in een nieuw gebouw. „Het was ook wel nodig hoor”, zegt ze. „Het oude gebouw was echt op, na een regenbui dreven de manden weg, bij wijze van spreken. Toen corona kwam, hebben we best wel in dubio gestaan. Moesten we de verbouwing wel doorzetten? Er was opeens veel minder vraag naar opvang van dieren. Wij hadden hier op het dieptepunt 80 procent minder honden dan normaal.”

Maar dat dit weer een keer zou veranderen, werd al snel duidelijk. Tijdens de eerste coronagolf schaften veel mensen een hond aan, omdat ze de zorg voor het dier konden combineren met het verplichte thuiswerken. Janse: „Als al die mensen straks weer naar hun werk gaan en vakantie vieren, zullen ze toch opvang moeten regelen. Wij merken dat nu al. Deze zomerperiode zijn we al helemaal volgeboekt. Vakantieopvang varieert van een tot soms vijf weken achter elkaar. Ook de vraag naar dagopvang neemt toe.”

Dat honden vanwege corona zo gewild zijn heeft volgens Janse ook een keerzijde. „Het is geen uitzondering meer dat er voor een pup uit een nest duizend euro wordt neergeteld, een labrador met stamboom kan zelfs 1500 euro opbrengen.”

Janse begon haar dierenpension al op haar veertiende. Ze combineert het werk met de melkveehouderij, die ze samen met haar man en haar ouders runt. „De modernisering van ons dierenpension was een risico, maar ik ben blij dat we doorgezet hebben.”

Dierenpension Kwispel merkt dat de klanten graag op de hoogte worden gehouden van het welzijn van hun huisdier. „Mensen vragen hoe het met hun hond gaat. Dan stuur ik een foto, zodat ze gerustgesteld zijn. Ze waarderen die betrokkenheid enorm. Met twintig binnen- en buitenkennels zijn wij nog een overzichtelijke dierenopvang. We staan dichtbij de klant en die vindt het op zijn beurt fijn om een vast aanspreekpunt te hebben.”

Huilen

Janse ziet de toekomst van haar bedrijf met vertrouwen tegemoet. „Mensen willen uiteindelijk toch weer graag op reis naar het buitenland. Nederland zijn we nu wel een beetje beu, zei laatst nog iemand tegen me.”

De pensionhoudster is ook moeder. Door de week staat ze elke ochtend om halfvijf op. Als om halfacht haar twee kinderen wakker worden heeft ze er al drie uur werk op zitten met de koeien en de kalfjes en in het dierenpension. „Maar het werk is erg leuk. Mensen reageren ook heel verschillend. Sommigen geven hun hond heel makkelijk af, anderen staan te huilen bij het hok.”

serie Werk & corona

Deel 22 van een serie artikelen waarin mensen vertellen welke gevolgen de coronacrisis heeft voor hun werk. Volgende week maandag deel 23.