In de zogeheten Kaderrichtlijn Water staan afspraken vastgelegd over de kwaliteit en kwantiteit van het Nederlandse water. Die richten zich onder meer op het tegengaan van watervervuiling en verdroging. Vorig jaar werd Nederland geteisterd door grootschalige verdroging.

Volgens D66-Kamerlid Tjeerd de Groot vergt het „politieke moed” om die afspraken na te leven. „Anders zet de rechter het land op slot.” Volgens Laura Bromet (GroenLinks) is er „alle reden om aan de slag te gaan. We hebben bij stikstof gezien wat er gebeurt als je de afspraken niet nakomt.” SP’er Sandra Beckerman noemt het jaar 2027 een „ultieme deadline”. VVD-Kamerlid Rudmer Heerema wil een Nationaal Waterakkoord, waarin afspraken worden gemaakt met „alle spelers van de sector” om de kwaliteit en kwantiteit van water te borgen.

Ook natuurorganisaties maken zich grote zorgen. Natuurmonumenten, de Waddenvereniging, Natuur&Milieu, LandschappenNL, het Wereld Natuur Fonds en de Vogelbescherming willen meer actie. Ze roepen de overheid op „alles uit de kast” te halen en meer maatregelen te nemen.

Demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Waterstaat) zei tijdens een debat in de Tweede Kamer dat ze „het heel sombere beeld wil nuanceren” en dat de waterkwaliteit in het algemeen verbetert. Zo komen de doelen in delen van het land „echt in zicht”.

Wel zijn er verslechteringen in sommige regio’s. Dat komt onder meer door de steeds drogere en hetere zomers, maar ook door meststoffen en bestrijdingsmiddelen die in de landbouw worden gebruikt en in het water terechtkomen. Daardoor is het halen van de doelen in bijvoorbeeld de Maasstroomregio „een grote uitdaging”.

Volgens de minister is er veel overleg over bijvoorbeeld meststoffen en het tegengaan van droogte in onder meer hoge zandgebieden. In 2024 is er een tussentijds onderzoek, om te kijken of Nederland op de goede weg zit. Bovendien zijn eind dit jaar zijn de juridische gevolgen voor het al dan niet halen van de richtlijnen in kaart gebracht, aldus Van Nieuwenhuizen.