Kerk & religie

Het Tempelplein, plek van perspectief

Het is de plek waar de beloofde Geest van Christus is uitgestort; de plek waar op één dag 3000 mensen tot geloof kwamen. Het Tempelplein in Jeruzalem; plek van vervulling en perspectief.

Albert Groothedde
22 May 2021 10:22
Een openluchtpreekstoel op de Tempelberg. De plek vormde ooit het kloppend hart van het Jodendom. beeld Albert Groothedde
Een openluchtpreekstoel op de Tempelberg. De plek vormde ooit het kloppend hart van het Jodendom. beeld Albert Groothedde

Mei 2021. Op het Tempelplein vindt een veldslag plaats tussen de politie en bezoekers van de al-Aqsamoskee. Er ontploft vuurwerk; er branden molotovcocktails. Traangasgranaten komen zelfs tot ontploffing in de moskee. De onlusten vormen de opmaat voor een ernstig conflict dat Israël dagenlang in de greep hield.

Het Tempelplein in vuur en vlam; dat gebeurde eerder ook. Rond het jaar 30 komt er een gebedsgroep samen; totaal zo’n 120 personen. Waarschijnlijk ergens in een bovenzaal van het toenmalige tempelcomplex. En dan zijn daar plotseling tijdens Sjavoeot –een Joods oogstfeest waarbij de gave van de Thora wordt herdacht– „tongen als van vuur” én het geluid van een geweldige windvlaag. God openbaart Zich opnieuw, net als vroeger op de Sinaï. Heilsbeloften worden vervuld. De Geest van Christus gaat aan het werk.

Als de Geest werkt, verdwijnt schroom. Zelfs Petrus durft het nu aan om publiekelijk te belijden: „Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die gij gekruist hebt” (Hand. 2:36).

Petrus opent zijn mond; de Geest opent harten. Maar liefst 3000 mensen komen tot geloof.

Kloppend hart

De Tempelberg; ooit vormde deze plek het kloppend hart van het Jodendom. Sinds de zevende eeuw geldt het als heilige plaats voor moslims. Bij een van de toegangspoorten tot het complex staat een aantal Israëlische politieagenten. Er vlakbij drinken Arabische mannen een kopje koffie.

De Tempelberg imponeert. Het enorme plein, de zuilengalerijen, de al-Aqsamoskee, en natuurlijk de pompeuze Rotskoepel. Het is een rustige dag. In het schoenenrek bij de moskee staat slechts één paar sandalen.

Ik sluit mijn ogen en ga in gedachten 2000 jaar terug in de tijd. De metershoge tempel, de mensenmassa op het tempelplein, de blatende offerdieren én Petrus. De echo van zijn preek klinkt: „Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen” (Hand. 2:38).

Ik streel de marmeren platen aan de buitenzijde van de ruim 1300 jaar oude Rotskoepel. Enkele gekleurde ruitjes een paar meter hoger zijn gebroken. In het marmer zitten barsten. Is het symboliek?

Hoe dan ook geldt: „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen” (Zach. 4:6). Pinksteren, het feest van perspectief!

De auteur werkt in Israël namens het Centrum voor Israëlstudies. Dit artikel is de zevende aflevering in een serie over Bijbelse plaatsen en de heilsfeiten.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer