Er is nog niemand te zien op het terras van Schenkerij de Beurs. Achter de schermen is het personeel echter druk bezig met de laatste voorbereidingen. Over een halfuur, zodra het middag wordt, mogen alle horecagelegenheden hun buitenterras onder voorwaarden weer openen voor het publiek.

Eigenares Isabella de Bruijn (48) loopt met ferme passen het terras op voor een laatste check. Ze heeft nog wel even de tijd om wat vragen te beantwoorden. „Vraag maar wat je weten wilt”, zegt De Bruijn met een glimlach op haar gezicht.

Ze is niet zonder reden in een opperbeste stemming. Net als veel andere horecaondernemers heeft de energieke De Bruijn lang naar dit moment uitgezien. „We hebben veel vaste klanten, een aantal van hen ga ik dus na een lange tijd weer spreken.”

Eindelijk

Hoewel ze van mening is dat dit moment te lang op zich heeft laten wachten –„Afstand houden gaat hier op het terras heel makkelijk”– is De Bruijn blij met de versoepeling. Niet alleen zij, maar ook de mensen in het Gelderse dorp zijn hier volgens haar hard aan toe. „Ik merk dat iedereen hier in Geldermalsen zoiets heeft van: we mogen eindelijk weer wat meer.”

Het had niet veel gescheeld of de corona­crisis had haar zaak de das om gedaan. Dat Schenkerij de Beurs nog bestaat, heeft ze vooral te danken aan haar klandizie, vertelt De Bruijn. Zo geeft haar bedrijf momenteel aandelen uit. „Dat loopt erg goed. Veel klanten kopen een belang. Daaruit blijkt maar weer hoe sterk de band met hen is.”

De Bruijn hoopt dat verdere versoepelingen niet lang op zich laten wachten. Wat haar betreft zouden de openingstijden voor het terras verruimd mogen worden. Voor de coronacrisis had ze een behoorlijke toeloop van klanten die ’s ochtends koffie kwamen drinken. „Die inkomsten lopen we nu mis omdat we pas in de middag open mogen.”

De komende dagen verwacht De Bruijn zeker niet stil te hoeven zitten. Het terras biedt plaats aan zo’n vijftig personen, maar alle plaatsen zijn voor de deze dag al gereserveerd. Op zaterdag zit De Bruijn ook al vol. Alleen voor de donderdag en de vrijdag heeft ze nog een enkel plaatsje. „Verder zal het vooral van het weer afhangen of het zo druk zal blijven op het terras.”

Afspraken

Ook voor niet-essentiële winkels –zoals modezaken, tuincentra en boekenwinkels– zijn de coronamaatregelen versoepeld. Zo hoeft er vooraf geen afspraak meer te worden gemaakt om deze winkels te bezoeken. De 44-jarige Johan, medewerker bij bloemenwinkel De Fleurie, had daar sowieso al geen last van. Omdat een bloemist als essentieel wordt aangemerkt, hoefden klanten van tevoren geen afspraak te maken. „Een beetje krom is dat natuurlijk wel. Een bloemetje is leuk, maar ook weer niet van levensbelang”, stelt hij nuchter vast.

Hoewel hij in het kleine winkeltje met een vloeroppervlak van 25 meter formeel één klant mag toelaten, verkoopt De Fleurie de bloemen alleen buiten. Met een verrijdbare kassa laat Johan zien hoe hij de ingang soepeltjes afsluit. „Mensen vergeten toch telkens afstand te houden; hoe groot de posters ook zijn die je ophangt. Dus dan maar op deze manier. Het werkt prima zo.”

De zaken lijden er in ieder geval niet onder. De winkelmedewerker zegt meer bloemen te verkopen dan voor de coronapandemie. Omdat mensen meer thuis zijn, willen ze er ook gezellig bijzitten, verklaart hij. „En daar hoort uiteraard een bloemetje bij.”

Ballonnen

Voor modewinkel Vink Fashion is er wél wat te vieren. Klanten hoeven hun komst niet meer vooraf aan te kondigen. Bij de entree van de winkel staat er op een krijtbord met grote letters geschreven: welkom! Bijgetekende ballonnen illustreren dat het voor de modezaak echt een feestelijke dag is. Eigenaar Tim Vink (50) heeft het druk. Telefonerend loopt hij heen en weer door de winkel. Met een welwillend knikje laat hij weten straks tijd te hebben.

Vink, gekleed in een vlot Italiaans pak, vertelt dat hij blij is met de versoepeling. Omdat hij nu rekent op meer klanten heeft hij extra kleding ingekocht. Hij wijst trots naar een wand met de nieuwste T-shirts en polo’s. „Als we op afspraak hadden moeten blijven werken, hadden we niet zo veel ingekocht.”

Ook Vink kon in de moeilijke coronaperiode terugvallen op een trouwe klantenkring, vertelt hij. In 25 jaar tijd heeft de ondernemer een behoorlijk netwerk opgebouwd. „De gunfactor is hier in Geldermalsen enorm”, legt hij uit. „Mede daardoor hoefde ik gelukkig geen omzetsteun aan te vragen.”

Nu het winkelen op afspraak voorlopig verleden tijd is, hoopt Vink dat de spontaniteit in de winkelstraat terugkeert. Het weer speelt hierin een belangrijke rol. Hoe sneller de lentezon zich aandient, hoe groter de kans dat mensen „even binnen komen lopen.”

Familie

Ondertussen is er geen plekje meer vrij op het terras van De Bruijn. Ze heeft het druk met het opnemen van bestellingen. Een van de mensen op het terras is de 61-jarige Ron van Veen. Hij is in zijn nopjes dat hij vanaf vandaag weer welkom is. „Ik ben als een kind zo blij.”

De aimabele stamgast legt uit dat hij zeker niet alleen komt voor een goede lunch of een drankje, maar vooral voor de sociale contacten. Van Veen woont inmiddels een jaar in Barendrecht, maar hij heeft nog steeds een sterke connectie met veel mensen die hier ook komen. „Je zou dit gerust het sociale onmoetingspunt van het dorp kunnen noemen. Voor mij is dat in ieder geval wel zo. De mensen hier zie ik als mijn tweede familie.”

Van Veen neemt het er meteen maar goed van. Hij heeft net lekker geluncht en hij blijft tot het moment waarop het terras weer dicht moet. Zaterdag hoopt hij er weer te zijn. „Ik heb nog genoeg om over bij te praten.”