Mark Armitage groeit op in Venezuela en Puerto Rico. Zijn vader woont als Amerikaans beroepsmilitair vooral in het buitenland. Zijn ouders nemen zijn opvoeding serieus. Hij gaat naar een rooms-katholieke kleuterschool, een rooms-katholieke basisschool en doet examen aan een rooms-katholieke middelbare school. In de kerk is hij misdienaar. Hij ontvangt er de confirmatie, zit elke zaterdag in de biechtstoel en bezoekt elke zondag de mis. Maar na zijn terugkeer in de Verenigde Staten neemt hij afstand van de Rooms-Katholieke Kerk.

Waarom?

„Ik had na vijftien jaar katholiek geloof het gevoel dat ik God niet kende en dat ik nooit echt een relatie met Hem heb gehad. Ik nam niet zozeer afscheid van de kerk, maar wel van alle rituelen.”

Dat kwam doordat u in de Bijbel ging lezen. Hoe bent u in aanraking gekomen met de Bijbel?

„Ik kende de Bijbel al toen ik nog praktiserend rooms-katholiek was. Maar ik las er nooit in. Niemand, ook nonnen en priesters niet, stimuleerde me om erin te lezen. Integendeel, ik kreeg te horen dat dit de taak van de priester was; de Bijbel was geen boek voor mij.”

U ontdekte in de Bijbel dat u uw weg naar de hemel nooit zou kunnen verdienen door uw eigen goede werken. Hoe kwam dat?

„Ik zag dat ik een zondaar ben. Ik heb zelf geen macht over mijn verlangens of begeerten. Hoewel ik trouw alle katholieke rituelen bijwoonde en beoefende, kon ik mijn verlangens niet de baas. Maar toen ik me aan Christus mocht overgeven als mijn Redder, gaf de Heilige Geest me de kracht om te veranderen en om met mijn hele hart andere mensen lief te hebben. Ik werd een betere vader, echtgenoot en collega.”

Armitage sluit zich aan bij een behoudende evangelicale baptistengemeente en laat zich daar overdopen. Maar ondanks alle veranderingen in zijn leven houdt hij vast aan zijn geloof in evolutie.

Hoe kwam dat?

„Tijdens mijn bekering zat ik op de universiteit. Tijdens mijn middelbareschooljaren kreeg ik les in de evolutietheorie. Aan de Florida University was het onderwijs doordrenkt met evolutie. Na mijn bekering twijfelde ik er niet meteen aan.”

Lukte het u de evolutietheorie te combineren met de Bijbel?

„Dat heb ik niet eens geprobeerd. Ik koos ervoor om de Schriftgedeelten die over de schepping gaan simpelweg te negeren. Later besloot ik, net als vele anderen, te geloven dat God een geleidelijk proces had kunnen gebruiken om alles te scheppen. Daarmee suste ik mijn geweten een poosje.”

Was uw positie op dat moment iets als theïstisch evolutionisme?

„Inderdaad.”

Waardoor ging u uiteindelijk in de schepping geloven?

„Dat gebeurde toen ik me verdiepte in wat Jezus en de apostelen zeiden over de schepping. Dat bracht me uiteindelijk tot het inzicht dat het aanvaarden van de dood, van bijvoorbeeld dinosauriërs, vóór Adam en Eva de diepe betekenis van de goddelijke vloek over de wereld ontkracht. Immers, als al levende wezens al doodgingen, waarom was de dood als straf dan nog nodig? Waarom was de plaatsvervangende dood van Jezus in mijn plaats nodig als de dood geen straf zou zijn? Op dat moment beleefde ik een diep berouw over mijn seculiere overtuigingen.”

Kwam u toen gelijk openlijk uit voor uw geloof in Genesis?

„Niet direct. Mijn hoogleraren aan de Florida University bespotten de schepping openlijk, dus ik hield wijselijk mijn mond. Maar toen ik eenmaal argumenten voor de schepping begon te onderzoeken, groeide mijn geloof. Als Hij mijn Schepper is, kan Hij zeker mijn Helper, Onderhouder en Redder zijn.”

Hoe beoordeelt u theïstisch evolutie achteraf?

„Naar mijn mening is het aanhangen van theïstische evolutie een zonde. Het is gebrek aan geloof en gebrek aan vertrouwen in de woorden van de Schepper. Punt uit. Als je zegt dat God Adam en Eva bij het begin van de schepping niet mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt, ben je een leugenaar omdat je de Schepper een leugenaar noemt. Als je zegt dat de schepping, met haar enorme omvang, niet in zes dagen tot voltooiing is gekomen, ben je een leugenaar omdat je God van Genesis tot Openbaring een leugenaar noemt.

Een mens ís een leugenaar. Hij zal voor eeuwig omkomen, tenzij hij zich overgeeft aan Jezus en Zijn Woord. Jezus is Koning, en in een koninkrijk gehoorzaam je de koning onvoorwaardelijk.”

In Nederland is er een groeiend aantal christenen dat wil geloven in Genesis én evolutie. Wat zou u hun willen meegeven?

„De zondvloed laat zien wat er gebeurt als mensen zich van God afkeren. Bent u voorbereid op het komende oordeel door vuur, zoals Petrus het ons laat weten? Vertrouw op Gods Woord.”

Armitage verwerft na zijn promotie een functie als directeur elektronenmicroscopie binnen de vakgroep biologie van de California State University in Northridge.

Microscopen zijn uw passie?

„Zeker. Al vanaf mijn zestiende. Sindsdien heb ik duizenden biologische en geologische monsters bestudeerd. Weet u, hieruit is één waarheid mij steeds duidelijker geworden. Hoe meer ik door de microscoop tuur, hoe meer ik radioactiviteit bestudeer; en hoe meer zacht weefsel van dinos­auriërs ik onderzoek, hoe meer ik overtuigd raak van de waarheid van Gods Woord.”

Wat ziet u dan concreet?

„Bekijk maar eens diatomeeën (een soort alg, ook wel kiezelwier genoemd, BvdD) onder de microscoop. Hier is geen evolutie, maar een intelligente Ontwerper aan het werk geweest. Bovendien wijzen zogeheten radiohalo’s, zirkonen en zacht dinosauriërweefsel op een jonge aarde. Het kostte mij toen echt geen moeite meer om ”deep time” (periodes van miljoenen jaren, BvdD) en ”toeval” op te geven. Dat ging vanzelf toen ik de resultaten van mijn eigen onderzoek onder ogen kreeg.”

Na de ontdekking van zachte weefsels in botten van dinosauriërs door paleontoloog Mary Schweitzer in 2005 besluit hij hetzelfde type experimenten uit te voeren. Dat doet nogal stof opwaaien.

U hebt dezelfde resultaten gevonden. Zacht dinoweefsel bestaat echt, stelde u in een artikel in vakblad Acta Histochemica in 2013.

„Ja, ik heb het ook gepresenteerd op de jaarlijkse bijeenkomsten van de Microscopy Society of America en andere congressen. Bovendien heb ik drie wetenschappelijke artikelen over zacht dinosauriërweefsel gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Microscopy Today, een publicatie van Cambridge University Press.”

Wat bleek uit uw resultaten over de leeftijd van de botten?

„Zacht zenuwweefsel in dinosaurusbot kan niet oud zijn. Er is geen enkel proces bekend dat zulke weefsels miljoenen jaren intact kan houden.”

Hoe reageerde de wetenschappelijke gemeenschap daarop?

„Tot nu toe blijft het stil. De tijd zal het leren. Maar ons onderzoek gaat volop door. We bereiden momenteel nieuwe publicaties voor die nog spectaculairder zijn.”

In de Hell Creek Formatie, een populaire vindplaats van dinosauriërbotten in Montana, heeft Armitage de grootste triceratopshoorn ooit opgegraven. Het fascineert hem buitengewoon dat hij in de 1,22 meter lange hoorn onder de microscoop ook zacht weefsel aantreft. Dat geeft volgens de microscopie-expert aan „dat dinosauriërs slechts duizenden jaren geleden over de aarde zwierven, in plaats van dat ze 68 miljoen jaar geleden zijn uitgestorven. Er is overweldigend bewijs dat aantoont dat de aarde niet oud is, maar in feite erg jong.” Zijn collega’s van de vakgroep biologie reageren verbijsterd.

Zijn artikel over zacht weefsel in de triceratopshoorn brengt Armitage in grote problemen. Uiteindelijk leiden gesprekken met studenten over zijn onderzoek, waarin Armitage zijn creationistische overtuiging uitdraagt, tot zijn ontslag aan California State University. Met als motivatie dat er geen geld genoeg is om zijn salaris te betalen.

De Amerikaan spant daarop een rechtszaak aan wegens religieuze discriminatie. In de aanklacht staat „dat het werk van Armitage diens opvattingen bevestigt dat deze dinosauriërs relatief recent over de planeet rondliepen.” Armitage: „Ik getuigde daar openlijk voor de Schrift.” Ten slotte wint hij de rechtszaak in 2016. De universiteit wordt veroordeeld tot het betalen van vijftien jaarsalarissen.

Konden uw collega’s van de universiteit dan niet om wetenschappelijke redenen bezwaar aantekenen tegen uw resultaten?

„Natuurlijk, maar dat deden ze niet. Ik kan ze gewoon laten zien hoe ze de zachte weefsels kunnen vinden, want ze zitten in elk dinosaurusbot dat ik heb opgegraven.”

Wat was de belangrijkste reden waarom ze vijandig reageerden?

„De collega’s die vijandig reageerden, voelden zich overduidelijk bedreigd door mijn onderzoeksresultaten. Dat was de belangrijkste reden voor mijn ontslag in 2013.”

Welke ontmoeting zult u niet snel vergeten?

„De aanvaring met prof. Ernie Kwok. Hij stormde mijn laboratorium bij California State University binnen en schreeuwde: „We gaan uw religie op deze afdeling niet tolereren!” De universiteit heeft hem later ook ontslagen.”