Soms hebben hulpverleners in de jeugdpsychiatrie kinderen in behandeling van wie ze weten dat een groot deel van het probleem eigenlijk in de relatie tussen de ouders zit. Maar ze durven de ouders er niet op aan te spreken, omdat ze daar geen ruimte voor ervaren en bang zijn buiten hun boekje te gaan.

Dekker noemt het voorbeeld om te laten zien dat het sociaal werk volgens hem nu vaak te individualistisch wordt aangepakt. Terwijl juist de rol van het gezin zo belangrijk is in de hulpverlening.

De socioloog, werkzaam als lector Informele Netwerken en Laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede, verdedigde vandaag zijn proefschrift over dit onderwerp.

Hoe kan het dat er minder aandacht is voor het gezin in de hulpverlening?

„Er ligt steeds meer nadruk op het individu, waardoor we het idee hebben gekregen dat het gezin als hoeksteen van de samenleving is achterhaald. Politieke partijen praten nauwelijks nog over de waarde van het gezin, alleen christelijke partijen hebben het erover. En dan wordt er door de maatschappij al snel een traditionele spruitjeslucht aan gehangen, met het idee dat gezinsdenken niet meer van deze tijd is.”

Welke gevolgen heeft die visie voor de zorgverleners?

„In het sociaal werk is de hulp vaak sterk op het kind gericht, of op de relatie tussen ouders en kind. Sociaal werkers zien dat het kind uit een onrustig gezin komt, waarin de ouders veel ruzie maken, maar ze krijgen en ervaren weinig ruimte om iets te zeggen over de relatie van de ouders. Terwijl het zo’n invloed kan hebben op het kind. Het zou mooi zijn als daar meer mogelijkheden voor komen.”

Welke aanbevelingen doet u naar aanleiding van uw onderzoek?

„Ga in de hulpverlening meer in op de rol van het gezin. Dat begint al op school, tijdens de opleiding. Probeer de familie actiever te betrekken bij het hulpproces. Juist ook in de lagere klasse van de samenleving, waar het sociaal werk veel actief is, is dat belangrijk. Kinderen hebben behoefte aan stabiele en geborgen gezinnen, niet aan chaos en complexiteit. Als sociaal werkers meer aan de versterking van het gezin kunnen werken en daar ruimte voor krijgen van instanties, dan weet ik zeker dat dit een positieve invloed heeft op zowel ouders als kinderen.”