Nee, veel contact met zijn buurtbewoners had Richard Delger (46) voor het uitbreken van de coronacrisis niet. Vier jaar geleden betrok de directeur van de Thorbecke Academy, een hbo-instituut voor bestuurskunde en overheidsmanagement, een huis in het centrum van Veendam. „Natuurlijk ben ik toen wel even langs de buren geweest om kennis te maken en een zwaai of een groet kon er ook altijd wel af. Maar daar bleef het eigenlijk wel bij.”

Inmiddels is dat flink veranderd. De coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat we als wijk meer contact met elkaar hebben en meer op elkaar betrokken zijn, legt Delger uit. Zoals veel mensen werkte hij vooral thuis. „Dat zorgt ervoor dat je de mensen uit je nabije omgeving vaker tegenkomt, bijvoorbeeld als je in de pauze even een fietstochtje maakt. Je raakt dan nogal eens aan de praat. Daaruit ontstaan leuke contacten.”

Delger is niet de enige die meer contact heeft gekregen met de mensen uit zijn nabije omgeving. Uit een eerder deze week gepubliceerd onderzoek van de RegioBank waaraan ruim duizend respondenten deelnamen, blijkt dat het sociale buurtgevoel tijdens de periode van coronapandemie is toegenomen. Mensen groeten elkaar vaker op straat, hebben het afgelopen halfjaar meer mensen uit hun buurt leren kennen en kijken vaker naar elkaar om. Een kwart van de Nederlanders voelt zich meer verbonden met hun wijk dan zes maanden geleden.

Ook in de wijk van Delger is door de coronacrisis meer verbondenheid ontstaan. „We hebben als buurtbewoners meer oog voor elkaar. Een van mijn buren vroeg onlangs bijvoorbeeld via de pas opgerichte buurtapp aan een oudere, alleenstaande man of hij het misschien leuk vond als hij even langskwam met een pannetje eten.” Voor de coronacrisis wisten we helemaal niet dat die man daar alleen woonde, zegt Delger. „Die grotere betrokkenheid vind ik echt een positief gevolg van de coronacrisis.”

Een derde van de Nederlanders wil het buurtgevoel ook na de coronapandemie vasthouden, blijkt uit het onderzoek. Zo ook Delger. „De maatschappij individualiseert steeds meer. De coronacrisis heeft ons geleerd hoe belangrijk het is naar elkaar om te blijven zien.”

De inwoner van Veendam heeft er ook wel vertrouwen in dat het toegenomen contact zal blijven. „We hebben aan het begin van de coronacrisis, binnen de geldende maatregelen, een buurtbarbecue georganiseerd. We hebben toen bijvoorbeeld al afgesproken dat jaarlijks te blijven doen.”

Opvallend genoeg blijkt dat vooral jongeren willen helpen bij het verbeteren van hun buurt. Ruim een derde van hen vindt het belangrijk lokaal een steentje bij te dragen, bijvoorbeeld door vrijwilligerswerk te doen of door ouderen of eenzamen in de buurt te helpen.

Zo ook Hennely Gijsenbergh (19) uit het Gelderse Oosterwolde. De pabostudente merkte aan het begin van de lockdown dat veel ouderen uit de plaatselijke hervormde gemeente waarvan ze lid is, zich eenzaam voelden. Ze zette daarom een actie op poten om de 65+’ers uit haar gemeente te verrassen. „Alle gemeenteleden konden zich opgeven om iets voor hen te doen, bijvoorbeeld een bloemetje bij hen langsbrengen of een taart voor hen te bakken.”

Met zo’n klein gebaar kan je veel voor de mensen uit je woonplaats betekenen, vindt de 19-jarige. „De coronacrisis geeft dan net het zetje om zoiets te organiseren.”

Ook de 14-jarige Gerrinda de Ruiter uit Linschoten zet zich in voor de mensen in haar omgeving. Samen met haar moeder is ze vrijwilliger bij het plaatselijke woonzorgcentrum De Lindewaart. Dat was ze al voor de coronacrisis uitbrak, maar de afgelopen zes maanden nam haar motivatie voor het vrijwilligerswerk toe. „Je hoorde soms zulke schrijnende verhalen. Toen de verpleeghuizen op slot waren, wist je bijvoorbeeld dat sommige echtparen elkaar niet konden bezoeken. Dan ben je extra gemotiveerd om wat voor hen te betekenen.”

Aandacht voor de mensen in je nabije omgeving is belangrijk, vindt de scholier. „Zeker voor bijvoorbeeld ouderen van wie hun kinderen niet in de buurt wonen, is betrokkenheid vanuit de buurt heel waardevol.”