De vrije Hemelvaartsdag is een voorrecht waarvoor dankbaarheid past
Zo op het eerste gezicht lijkt het een wonderlijke dag: Hemelvaartsdag. Midden in de week gaan de kerkdeuren open en komt de christelijke gemeente samen om de hemelvaart van de Heere Jezus te gedenken. En te vieren. Want het is een dag van overwinning en blijdschap. Kroningsdag van Christus, wordt de dag ook wel genoemd.
Dat de Hemelvaartsdag gevierd wordt als een christelijke feestdag is niet van alle eeuwen. Pas in de vijfde eeuw werd Hemelvaartsdag steeds meer gezien als een aparte feestdag. Tot die tijd, en ook later nog, werd deze dag vooral beoordeeld als een onderdeel van Pasen en Pinksteren. De hemelvaart van Christus was een onderdeel van Zijn overwinning op dood en graf en een voorbode van de komst van de Heilige Geest. De vrije Hemelvaartsdag is, zo bezien, een instelling van mensen.
Het is ook een van de christelijke feestdagen die steeds vaker ter discussie wordt gesteld. Wordt het niet de hoogste tijd om één van de christelijke feestdagen in te ruilen voor bijvoorbeeld een islamitische feestdag? Of kunnen we niet beter van 5 mei een nationale feestdag maken ten koste van bijvoorbeeld de Hemelvaartsdag? Wie weet immers nog wat er op die dag herdacht en gevierd wordt? En hoe kun je in een tijd van ruimtevaart nog geloven in de hemelvaart van Jezus?
De christelijke gemeente hoeft van al die vragen niet in paniek te raken. Zelfs al zou de Hemelvaartsdag geen vrije dag meer zijn, dan wil dat niet zeggen dat die dag dus ook niet meer van belang zou zijn of gevierd kan worden. De Goede Vrijdag is evenmin een vrije dag en ook dan komen christenen samen. En juist Goede Vrijdag wordt door velen, met goede argumenten, beschouwd als één van de belangrijkste gedenkdagen voor de christelijke gemeente.
Een vrije Hemelvaartsdag, veertig dagen na Pasen, is een voorrecht. Zomaar midden in de week staat de moderne maatschappij even stil. Er wordt in talloze kerken gepreekt over de wolk die Jezus wegnam voor de ogen van Zijn discipelen. En terwijl Zijn belofte dat Hij de Heilige Geest als Trooster naar de aarde zou zenden nog in hun oren naklonk, zagen zij Hem zegenend ten hemel varen.
Jezus, de Christus, is opgevaren ten hemel, belijdt de christelijke kerk al eeuwenlang. De Gekruisigde is de Opgestane. En Hij is na Zijn hemelvaart gezeten aan de rechterhand van God. Hij is met eer en heerlijkheid gekroond en eenmaal zal hij wederkomen op de wolken.
Voor een modern mens die alleen vliegtuigen en ruimteschepen heeft zien opstijgen en weinig weet van God en Bijbel is dit misschien sprookjestaal. Voor christenen is het een geloofsbelijdenis. Omdat Jezus nu regeert en omdat Hij straks, aan het einde van de tijd, terugkomt om te oordelen, de levenden en de doden. Dan zal alles wat hier op aarde uit het lood staat, recht gezet worden. Voor altijd.