„En we bidden ook voor de regering, geef hun wijsheid om ons land te besturen.” Met deze woorden sluit jongerenpastor Volodja de dienst op zondagavond af. In de kerkzaal mompelt menigeen iets wat lijkt op een „Amen.” De in Amerikaanse stijl ingerichte zaal loopt leeg.

Volodja bidt in de dienst altijd voor de regering. „De meeste christenen vinden dat president Poetin een zegen is voor het land.

„Het christendom was het startpunt van de ontwikkeling van Rusland als land”, stelde Poetin. Hij zei dat in de zomer van 2018, tijdens een herdenking van het feit dat de Russen 1130 jaar geleden, in 988, zich bekeerden tot het christendom en zich lieten dopen in de rivier Dnjepr. In de Orthodoxe Kerk krijgt Poetin vaak de titel ”verdediger van het geloof”, net als de tsaren van vóór de Sovjet-Unie. Ook veel protestanten kijken zo naar Poetin.

Extremisme

De regering-Poetin heeft de afgelopen jaren een traditioneel beleid gevoerd, waarin wordt opgekomen voor traditionele normen en waarden. Onder andere werd het uitdragen van „liberale westerse lhbti-propaganda” verboden en het gezin centraal gezet als pijler van de maatschappij. Ook in Syrië probeert de Russische overheid in samenwerking met zowel de orthodoxe als protestantse kerken de religieuze centra in ere te herstellen.

Het beeld van Poetin als verdediger van het christelijk geloof staat echter haaks op de inperking van christelijke vrijheden sinds de grote demonstraties in 2012. In 2016 presenteerde de Doema, het Russische parlement, onder de naam Jarovaja een pakket aan regels die het delen van het geloof verbood. Evangeliseren staat sindsdien gelijk aan extremisme en is verboden. De grondwet in Rusland is duidelijk: Rusland is een seculier land, en de overheid zal geen partij kiezen.

Vorige maand stelde de overheid meerdere maatregelen voor, die ook werden aangenomen. Daarin worden de vrijheden van Russische burgers nog meer aan banden gelegd: Het internet moet losgekoppeld worden van het wereldwijde web en op de belediging van de overheid staat vanaf 1 maart een gevangenisstraf van 15 dagen. Dat alles perkt de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van geloof wel degelijk in. Inmiddels neemt Rusland de 41e plaats in op de ranglijst christenvervolging van Open Doors.

Toch maakt de gemiddelde christen in Rusland zich daar geen zorgen over. De meeste protestanten stemden vorig jaar bij de verkiezingen op Poetin. En dat deden ze niet met tegenzin, ook al was er niet echt een alternatief voor protestantse gelovigen: een tweetal communisten, een schreeuwende populist, Zjirinovski, en een tv-ster met een te kort rokje, Sobtsjak.

Geef dan maar Vladimir Poetin, die opkomt voor traditionele normen en waarden. Hij verbiedt lhbti-propaganda en stelt het gezin centraal. Daar komt nog bij dat Poetin niet drinkt en laat zien hoe echte Russische mannen zich moeten gedragen. Dat maakt de Russische president geliefd, ook onder de christenen.

Jeugdpastor

Vladimir Batalov, of gewoon Volodja, zoals iedereen hem noemt, denkt er ook zo over. Hij is jeugdpastor in de Filadelfiakerk in Izjevsk, een stadje in het midden van Rusland. In de koffiehoek van de kerk is er ruimte voor een paar vragen.

Volodja begint direct over de onbetrouwbaarheid van de media, die vaak het beeld van de werkelijkheid veranderen: „Ik vertrouw niet zomaar op wat de media zeggen. Niet op de Russische, maar ook niet op de Europese en Amerikaanse media. Wij kennen vaak niet het hele verhaal en kunnen daarom moeilijk onze mening over iets vormen.”

Volodja vindt het onderwerp zo interessant dat hij er maar eens bij gaat zitten. „De Jarvajawetten uit 2016 zijn goed bedoeld. Ze keren zich tegen extremisme, maar kunnen natuurlijk lokaal en regionaal verkeerd worden gebruikt. Dat is met alle wetten zo. Als iemand wordt opgepakt, dan gebeurt dat nog niet altijd even rechtvaardig. Maar er heerst hier geen complete wetteloosheid.”

„Deze dingen gebeuren niet alleen in Rusland”, vervolgt de jeugdpastor. „Overal gebeurt zoiets. In Frankrijk en België heb je de gele hesjes. In Amerika is er nog steeds discriminatie tegen zwarten.”

Lokaal vervolging

Konstantin Gogoljev mengt zich in het gesprek. Hij gaat ook weleens in de kerk voor. Gogoljev vindt dat er wel degelijk vervolging is. „Maar dat heeft vooral een lokaal karakter. In sommige plaatsen mogen kerken voor hun samenkomsten bijvoorbeeld geen zalen meer huren. Bij andere kerken wordt er bij de bouw van een nieuwe kerk moeilijk gedaan over documenten en vinden er onnodige controles plaats.”

Toch hoor je Gogoljev niet klagen: „Ik vind dat Poetin in grote lijnen het land goed bestuurt. Er is een redelijke mate van godsdienstvrijheid. Het leven is stukken beter dan in de tijd van de USSR.”