Geestelijke honger doet christendom Iran groeien
Onder de duizenden gevangenen die Iran in de afgelopen tijd vrijliet vanwege de dreiging van het coronavirus, zat maar een handjevol christenen. Hoe komt het toch dat het land christenen als staatsvijand nummer één beschouwt?
Lela Gilbert en Arielle del Turco probeerden onlangs een antwoord op deze vraag te formuleren in een artikel in The Jerusalem Post. Het Iraanse regime voelt zich kwetsbaar sinds er in november 2019 een golf van demonstraties over het land spoelde. Gilbert en Del Turco constateerden dat „de belaagde christenen in Iran altijd als eersten merken wanneer het regime zich bedreigd voelt. Ze worden nog meer dan voorheen in de gaten gehouden en lastiggevallen door de autoriteiten.”
Volgens voorzichtige schattingen ligt het aantal christenen in Iran ergens tussen de 500.000 en 800.000, maar bekend is dat er in Iran vele bekeringen tot het christendom plaatsvinden. „Het christendom wordt daarom gezien als een existentiële bedreiging voor de Islamitische Republiek Iran.”
Mansour Borji, directeur van de christelijke organisatie Article 18, benadrukt dat de Iraanse regering veertig jaar lang een intolerante visie heeft gehad op het christendom. „Alle regeringen hadden tot doel om de christelijke invloed in alle sferen van het Iraanse leven terug te dringen.”
Mediabaas Terry Ascott denkt dat de Iraanse autoriteiten inderdaad gegronde redenen hebben om zich zorgen te maken. Ascott richtte het christelijke televisiestation SAT-7 op, dat uitzendt in het Midden-Oosten. Hij stelt dat Iran behoort tot de landen waar het christendom zich het snelst verspreidt. „Er is in Iran sprake van een geloofscrisis die wellicht verklaard kan worden door de wijze waarop geestelijken in dit land de macht misbruiken.”
Sinds SAT-7 in 2017 begon met uitzendingen in het Farsi, is het aantal kijkers in Iran met 95 procent gestegen.
De Amerikaanse jurist en wetenschapper Andrew Harrod schreef onlangs dat de Iraniërs zich beginnen af te keren van hun islamitische religie. Hij citeerde hierbij Mark Bradley, kenner van het Iraanse christendom. Volgens Bradley zijn in de afgelopen 25 jaar meer mensen in Iran christen geworden dan in de dertien eeuwen daarvoor.
Open Doors constateerde dat de „explosieve groei van het christendom in Iran gedreven wordt door zowel de bijna voelbare geestelijke honger én de ontgoocheling over het Iraanse regime.”
